Vorig jaar was daar het IJzersterke album A Good Woman Van de Britse singer/songwriter Izo Fitzroy. Onlangs was ze voor enkele concerten in Nederland en waren wij in de gelegenheid om haar te spreken.

 

Schotland

Eerder publiceerden we al een review van haar laatste album. Muziek is haar met de paplepel ingegoten. “Ja klopt, ik leerde rond mijn 7e al piano spelen. Muziek was belangrijk in onze familie. En mijn opa wilde heel graag dat ik piano leerde spelen. Weet je, mijn grootouders waren best katholiek met Italiaanse en Schotse roots. Bijna iedereen in de familie, of het nu broers of zusters of neven en nichten zijn, we speelden altijd samen muziek. Ik herinner me vele vakanties uit mijn jeugd in Schotland en in mijn herinnering gaf dan iedereen wel een optreden of deed een muzikale uitvoering van iets. Dat voelde toen, en nu eigenlijk nog steeds, erg natuurlijk. Ik was de jongste in een gezin van vijf kinderen en al mijn broers en zussen speelden instrumenten dus voor mij was er geen keuze; ik moest het simpelweg tegen hun opnemen want ik wilde natuurlijk niet voor hun onder doen hahahah. Ik was de jongste en dus was ik altijd bezig met het verbeteren van mijzelf op gitaar en piano.”

 

Izo groeide later op in Londen. “Ik hou van Schotland, nu nog steeds. Ik voel nog altijd iets van nostalgie als ik die kant op rijdt en bij de grens het bordje “Welcome To Scotland” zie. Dat voelt nog steeds als thuiskomen. Ik heb lang in Glasgow gewoon, zat daar 8 jaar op de universiteit dus ja, het is echt wel een groot onderdeel van mijn leven. En tsja, Londen; een gave stad, echt waar. Inmiddels woon ik daar alweer het grootste deel van mijn leven. Maar toch, het landelijke van Schotland is nooit ver weg.”

 

In 2003 won ze op jonge leeftijd de “The Guardian’s Young Composer of the Year”. “Hahah….. good digging! Goh, hier moet ik even voor in mijn geheugen graven. Je herinnert me aan het feit dat mijn moeder me voor die wedstrijd heeft opgegeven. Joh, ik was dat helemaal vergeten! Haha. Het was niet zo zeer belangrijk voor mijn carrière maar het gaf me wel het gevoel dat dit dé richting was die ik in mijn leven op moest gaan. Het was een soort van eyeopener, weet je. Pfff

 

Muziek moet oprecht zijn en verbinden

Op het nieuwe album horen we een blend van diverse stijlen, zo is er naast Soul ook R&B en Gospel. “Het is moeilijk maar muziek is voor mij geen genre-ding. Dat wil ik er niet van maken. Muziek moet verbinden en oprecht zijn en dan maakt het helemaal niet uit wat voor genre dat het is. Het gaat om het vertellen van verhalen en het overbrengen van gevoel. Ik hou van Soul en Gospel want dat zijn de genres die naar mijn mening het dichtst bij de ruwe emotie bevinden.”

(tekst verder onder video)

 

Operatie

Al luisterend naar dit laatste album kunnen we niet anders concluderen dan dat Izo een enorm bereik, hoog en laag en van helder naar donker. “Klopt. Weet je, ik had altijd al een hele, lage stem. En je bent in mijn verleden gedoken dus je zult gelezen hebben dat ik aan mijn stembanden geopereerd ben. Voorheen had ik een bepaald plafond en schreef dus ook liedjes binnen dat bereik. En na mijn operatie kon ik ineens ook die hogere registers aan. Dus op het laatste album ben ik dus gaan proberen en experimenten wat ik nu met mijn stem kan en wat er nu allemaal in mijn bereik ligt.  Dat proces was echt tof maar ook emotioneel want er opent zich een nieuwe wereld die ik voorheen dus niet kende. En ik ben nu ook vrijer om datgene dat zich in mijn hoofd ontwikkeld te verwerken in mijn liedjes.”

 

Als je de teksten goed beluisterd gaan dit album ook over de positie van vrouwen in deze (muziek)wereld. “Correctie; wat mij betreft niet alleen in de muziekindustrie, het gaat veel verder. Het is geen negatieve reactie richting de mannen maar veel meer over het feit dat vrouwen vaak in “hokjes” worden ingedeeld en dat er van alles wordt aangenomen zonder dat het feitelijk onderbouwd is. Het gaat er mij vooral om wat er voor vrouwen gewoon mogelijk is. Natuurlijk heeft iedereen een referentiekader en een persoonlijke afkomst waar zijn of haar wieg heeft gestaan, maar er mogen in de kern geen verschillen bestaan. Gelijkheid, dat is het sleutelwoord voor mij.”

 

Verrassende inspiratiebronnen

In een eerder interview gaf Izo een opsomming van haar “favoriete 15 liedjes en verrassend genoeg stonden daar namen als CCR, Led Zeppelin tussen. “Oh, ik hou daar zo veel van. Ik heb een broer die 6 jaar ouder is als ik en hij draaide het album IV van Led Zeppelin “over and over again”. Niet alleen de teksten maar ook de stem van Robert Plan is zo gaaf. Wat betreft Creedence Clearwater Revival: mijn liefde voor die band groeit nog steeds. Eerlijk gezegd, als ik geen solocarrière had zou ik waarschijnlijk in een CCR-coverband zingen. Het is gewoon goede muziek. En nog een naam uit dat lijstje; Michael Mc Donald! Goh, wat zou ik graag met hem werken en hij ziet er zo vriendelijk uit. Zijn stem is geweldig, ik weet niet precies hoe oud hij is maar zijn stem is nog steeds in perfecte staat. Hij heeft een unieke stem!”

 

Op dit album vinden we ook een cover van Joan Armatrading terug, ‘Love And Affection’. “Ze is echt een “female hero” voor mij. Ze is één van de grootste singer/songwriters die Engeland ooit voort heeft gebracht. Ik vind dat gewoon een gaaf nummer en besprak het met de mensen om mij heen; kunnen we de sax eruit halen en het meer gospel laten klinken; meer zoals Roberta Flack het zou kunnen zingen….. Het kwam spontaan in mij op want het is gewoon één van mijn favoriete nummers aller tijden.”

 

De Britse singer/songwriter speelt piano, gitaar, schrijft alles zelf…..”Hangt er van af. Elk liedjes is anders. Misschien vreemd om het zo te zeggen maar elk liedje heeft als het ware zijn eigen “leven” met een bijbehorende energie. Ik kan geïnspireerd worden door een gebeurtenis maar ook door een stukje tekst dat ik ergens lees. Ik heb daar een speciale app voor op mijn telefoon om al die aantekeningen vast te leggen. Later worden dat vaak de mooiste liedjes. Of ik spreek iets in op mijn voice-recorder dat ik later dan weer uitwerk, het hangt er echt van af. Neem bijvoorbeeld ‘Call Me Pilgrim’. Ik speelde dat in Oscars (Oscar de Jong) studio in Lieden, dat kwam vanuit enkele akkoorden die ik speelde op gitaar. En geloof me, ik ben niet zo’n goede gitarist dus vanuit een simpele melodie ontstond dit toch wel mooie nummer”

 

Opvallend op A Good Woman is dat er regelmatig korte, verschillende soundscapes terug te horen zijn, dan weer doorspekt van Soul, dan weer beïnvloed door Gospel. “Ik hou ervan om ruimte te creëren. Wil er geen doosje bonbons van maken weet je, dus hier een liedje, opgevolgd door weer een liedje en zo een heel album vol. Dit album is echt veel meer een reis, van begin tot einde. Dus die korte soundscapes zijn vooral bedoeld om je als het ware van de ene stemming naar de andere te begeleiden. En zo ook de emotie weer af te bouwen en je voor te bereiden op het volgende nummer. Je kunt het als een soort “moodtransition” beschouwen

 

(tekst verder onder video)

 

Gospel

Gospel is één van die stijlen die we steeds terug horen komen. Izo zingt al heel haar leven in een gospelkoor. “Tsja, ik weet het. Als je niet bij de repetities aanwezig bent word je eigenlijk buiten gesloten en mag je geen deel meer uit maken van het koor. Maar ik zing er al 21 jaar en de zangers in mijn band maken ook deel uit van het koor. Ik heb dus, gelukkig, een beetje een speciale positie …. Haha…Ik vind het geweldig, niet alleen omdat het gospel is, maar het zorgt er ook voor dat je als zanger uitgedaagd en beter wordt. Ik ben niet religieus en de reden dat ik gospel zo mooi vind is de pure emotie die er in doorklinkt en wat het vocaal van ons koorleden vergt.  Je voelt de energie en de emotie!”

Deze reeks van vier concerten vindt een jaar na release van het album plaats. “Ja, dat klopt. Er is geen speciale reden voor, het is vaak een kwestie van logistiek. Ik heb ook het gevoel dat ik nu pas met mijn tour bezig ben. Het is echt top om met mijn band dit nieuwe album te spelen. Tussendoor heb ik al wel wat nieuwe singles uitgebracht zoals ‘Black Insides’ en ‘God Gets A Little Bit Busy Sometimes’…… en langzaam ben ik bezig met het schrijven van nieuw materiaal. Want zoals je zegt ben ik nog aan het touren met het A Good Woman-album dus dat hoofdstuk is nog niet afgesloten. Ik heb geen haast hoor, ik moet ergens in een modus komen.”

Izo levert met dit nieuwe album A Good Woman een volgend muzikaal hoofdstuk af. Met betrekking tot persoonlijke wensen sluit ze af met: “Oh, ik zou graag optreden in Red Rocks in Colorado. En die andere grote wens is het Rhymann Theatre in Nvashville.. Ik denk niet groot in de zin van “ik wil een miljoen albums verkopen of zo.  Ik wil mensen leren kennen, mijn horizon verbreden en ooit op één van die twee podia zingen”.

26 april 2024
In this post:
Translate »