Tilburg, vrijdag 10 mei 2024

Op de avond dat Willem II kampioen kan worden in eigen stadion is er op enkele kilometers afstand nog een groot evenement in Tilburg; De Amerikaan geeft zijn eerste van twee shows in het kader van zin I’ve Tried Everything But Therapy Tour.

Willem II – shirt

Poppodium 013 is tot de laatste plaats uitverkocht en is gastheer van de uiterst succesvolle Amerikaan die hier de enige twee concerten in Nederland geeft. Maar om je heen hoor je ook Duits en Vlaams spreken want het aantal concerten tijdens zijn tour is beperkt en dus staat 013 vanavond in het middelpunt. De ster van deze Amerikaan die tot op heden feitelijk slechts één album uitbracht is snel groeiende. Als de vijfkoppige band het podium heeft betreden is het tijd dat de grote man zichzelf aan het publiek toont. Als de eerste tonen van ‘Goodbye’s Been Good To You’ worden ingezet is het Swims die getooid in een Willem II-shirt het podium opkomt. Op zijn witte sokken, met roze zonnebril en zijn cap completeert zijn outfit. Sterallures, niet dus!

Zijn met Soul en R&B doorspekte debuutalbum is de rode draad en nummers als ‘What More Can I Say’ en ‘Suitcase’ worden door het publiek omarmd en massaal meegezongen. Er is meteen connectie met het publiek, iets wat hij de hele avond blijft volhouden. Oprechte dankbaarheid dat wij daar in die zaal in Tilburg naar zijn muziek komen luisteren; naar hem die dus nu de kans krijgt om dat te doen waar hij altijd van gedroomd heeft. Samen met zijn band en ondersteund met een indrukwekkende lichtshow heeft hij de zaal in no time aan zijn voeten liggen. Inmiddels heeft Swims dan zijn zonnebril en geruild met iemand uit het publiek en als iemand spontaan zijn pet aanbiedt om te ruilen dan is dat ook voor de grote man uit. Georgia geen probleem. Swims varieert en heeft een knappe setlist in elkaar gezet en met en nummers zoals het soulvolle en uiterst dansbare ‘Broke’, ‘911’ en ‘Dose’, alle niet afkomstig van I’ve Tried Everything But Therapy, worden enthousiast ontvangen.

(tekst verder onder video)

Een ode aan alle moeders

Het mooie van Swims is dat hij zijn debuutalbum “ part 1”. Heeft meegegeven en inmiddels is er alweer een nieuwe versie, part 1.5 uit met enkele nieuwe nummers. ‘Hammer To My Heart’, weer zo’n episch groovy nummer wordt dan ook met veel enthousiasme ontvangen.

Op driekwart van de avond is het tijd om even gas terug te nemen. Een ode aan alle moeders in de zaal is een akoestische versie van Shania Twain’s ‘You’re Still The One’ en Swims vindt het ook helemaal niet lastig om zijn gevoelige kant te laten zien als hij verteld onlangs even terug naar zijn geboorteplaats te zijn gevlogen omdat zijn oma overleden was. Het was de eerste keer dat hij zijn vader zag huilen. Bij het daarop volgende ‘Growing Up Is Getting Old’ kun je een speld horen vallen. Voor de encore is er dan ook nog ruimte voor het mooie ‘Bed On Fire’.

Soul en R&B

Al heel vroeg op de avond heeft hij een hele jonge fan beloofd iets mee te mogen zingen dus de zaal weet dat er (natuurlijk) nog een encore komt. Na ‘Tell Me’ mag de jonge fan het podium op en met ‘Lose Control’ met Swims meezingen. En ja hoor, hij kent zijn tekst. Dan ontbreekt er vanavond natuurlijk nog één nummer; ‘The Door’! Nog één keer geeft Swims, samen met zijn erg goede band, alles en voor de laatste keer laat hij de vonk overslaan naar het publiek. Swims was vanavond overal op het podium terug te vinden, had oog voor iedereen in de zaal, had humor, was persoonlijk maar was vooral zichzelf. Een artiest die zielsgelukkig is dat hij dit mag doen en daar menen blij mee maakt. Tilburg was vanavond het decor van twee kampioenschappen; dat van Willem II maar zeker ook dat van de sympathieke Teddy Swims die kwam, zag en overwon.

(foto’s: Corné van Groenedaal)