Steven Wilson mag je tot een van de meest drukke en productieve muzikanten van nu rekenen. De naam komt in de muziekwereld vaker voor. Als gitarist van Stiltskin, producer,  drummer van Against All Will en een oudere versie als saxofonist in de jazz. Toch weet deze man uit Kingston Upon Thames alle facetten te beheersen. Met de inspiratiebron van U2 komt hij bij oudgedienden van Marillion in Pride of Passion.

De stap naar progrock is toen gemaakt. Met een solo projecten uit 1986 No-Man en Porcupine Tree krijgt hij het verdiende succes. Al duurt het even dat Richard Barbieri van Japan, Colin Edwin en Chris Maitland deze band tot een succes weten te maken. Met No Man scoort hij met zanger Tim Bowness diverse hits. En dan nog alle talloze re-productions.

Solo werkt Wilson verder aan zijn succes en komt nu met zijn zevende album. Een album waarmee hij muzikaal een breed veld neer legt. Met moderne synth pop songs als ‘Ecomonies of Scale’ en de mooie opener ‘Inclination’. Wilson neemt je altijd mee in de songs en daarmee weet hij een brug te bouwen tussen moderne popsongs naar Pink Floyd en brengt klassiek en progrock samen in bijvoorbeeld ‘Impossible Tightrope’. Hier komt alles wat Wilson door de jaren heen heeft gemaakt bijeen. Van jazz flitsen naar rockgitaren en adembenemende rustmomenten naar een opzwepende climax.
Hoewel ‘Rock Bottom’ misschien doet denken aan een rock song als het om de titel gaat, is het vooral een mooi meeslepend nummer waar Pink Floyd jaloers op kan zijn. Met de Israëlische zangeres Ninet Tayeb maakt hij dit tot een juweeltje. Daaropvolgend blijft hij meer in de Pink Floyd sfeer met ‘Beautiful Scarecrow’ en het bijna 10 minuten durende titelstuk. Het album is meer dan een mooi album en mag ook in de top lijstjes van 2023!

Met de kunst van het produceren klinkt dit allemaal als een klok! Het is als het ware een open sollicitatie om Roger Waters, Nick Mason en David Gilmour uit te nodigen om samen met hem een album te maken.

Het zal wellicht een juweeltje gaan worden!