Rex Orange County – Who Cares?
De 23-jarige Britse singer/songwriter Alexander O’Connor, die wij beter kennen onder zijn artiestennaam Rex Orange Country, brengt met Who Cares? alweer zijn vierde album uit sinds zijn debuutalbum of beter gezegd mixtape U Will Never B Free uit 2015.
De strijkers zijn alom aanwezig
O’Connor is de afgelopen jaren al aardig succesvol gebleken met zijn lichtvoetige en zeer toegankelijke popliedjes. Vooral zijn geboorteland én de VS omarmden zijn muziek waar we vaak elementen van Soul en R&B in terug horen en op zich is Who Cares? een logisch volgend hoofdstuk. De luchtige single ‘Keep It Up’ is de opener en meteen trekken de strijkers de aandacht en vormen een voorbode want gaandeweg zal blijken dat O’Connor dit instrument ergens heeft ontdekt én omarmd. Vervolgens is daar het groovy en van een aardige baslijn voorzien ‘Open A Window’ waar de Brit de samenwerking zoekt met Tyler, The Creator, die het nummer opsiert met een geslaagde rap. De eerder genoemde strijkers vervullen een sleutelrol op Who Cares? en zijn vooral op het eerste deel van het album erg sfeerbepalend.
Het album komt meer in balans
Op ‘Worth It’ toont O’Connor zijn muzikale creativiteit door klassieke elementen te combineren met een lekkere uptempo beat en ook ‘Amazing ’ begint met stemmige strijkers voordat er een drumbeat en een funky gitaar worden toegevoegd. Bij ‘If You Want It’ horen we de eerste kentering; de strijkers zijn er nog wel maar de dansbeat is nadrukkelijk aanwezig en de stem van O’Connor wordt door een vocoder wat vervormd waardoor het nummer erg dansbaar wordt. Vervolgens drukt O’Connor niet echt door want met ‘7AM’ gaat het tempo weer wat naar beneden en is daar ineens de piano die bepalend wordt. Overigens wel op een smaakvolle wijze. Daarna komt Who Cares? iets meer in balans met het catchy klinkende ‘The Shade’ en het zwoele ‘Shoot Me Down’ waar je heerlijk op mee kunt deinen. Grootste verrassing is misschien wel ‘Making Time’ dat door de Lo-Fi opname een fijn vintage sound krijgt met subtiel gitaarspel fijne soul. Met de titelsong en afsluiter is daar weer die piano die de feelgood boodschap over moet brengen als we O’Connor “there’s really no point living in fear” horen zingen. Met Who Cares? laat de Brit zien dat hij zijn stijl nog steeds aan het perfectioneren is tot het moment dat hij die hit scoort. Veel luisterplezier.
