Jake Nicoll was voor mij tot voor kort een onbekende. Toch is Lonely Mission al weer het 11e album van de Canadese singer/songwriter.
Ontstaan tijdens de pandemie
Ergens ver weg in het Canadese New Foundland heeft Nicoll een studio van waaruit hij zijn muziek schrijft. Met het ruige landschap op de achtergrond is er waarschijnlijk altijd inspiratie en creativiteit. Nicoll is normaal gesproken een drukke muzikant met diverse nevenprojecten maar tijdens de pandemie kwam zijn leven eigenlijk ook tot stilstand. De albumtitel, Lonely Mission, maar natuurlijk ook de titelsong zijn dan ook een rechtstreekse verwijzing naar deze periode en het proces van nieuw materiaal schrijven is tijdens die periode van isolement geboren. In zijn studio begon hij met het schrijven van nieuwe liedjes waarbij hij nadrukkelijk gebruik maakte van “vintage” materiaal. Denk aan bepaalde buizenvoorversterker en microfoons.
Fraaie liedjes met een gelaagdheid
De negen tracks klokken een dik half uur; het gebruik van de genoemde apparatuur zorgt inderdaad dat je het gevoel krijgt naar een afgestofte, vergeten plaat uit de jaren ’70 te luisteren maar tegelijkertijd heeft het iets eigentijds, vooral tekstueel. Bij de smaakvolle opener ‘Asking For Forgiveness’ is er meteen die verwijzing als we Nicoll “Been a long time since I’ve seen you / Wonder when I will again / Cause the old world has been shattered” horen zingen. De Canadees heeft een aangename stem met een fijn timbre die heer goed kleurt bij deze Folkachtige liedjes. Nummers als ‘Music For No One’, ‘All I Need’ en ‘Rising Seas’ zijn fraaie, gelaagde luisterliedjes geworden die vooral door Jake op zijn gitaar een gezicht krijgen.
Broer en zus Nicoll horen we ook nog
Met ‘Making Of A Myth’, een nummer dat klinkt alsof het decennia geleden al ooit op plaat is gezet bewijst wat voor een begenadigd songwriter Nicoll is. Na enkele luisterbeurten wordt het duidelijk dat dit ogenschijnlijke lichtvoetige nummer eerder complex en diepgaand is. Verder heeft ‘Eagle’s Eye’ een wat psychedelisch randje. Soms krijgt Nicoll bij de vocale harmonieën de hulp van zijn zus Ilia of broer Billy zoals bij de mooie en sfeervolle afsluiter ‘So Many Asking’. Zijn zus hebben we al eerder op dit album bij de titelsong terug gehoord. Lonely Mission is een fraai, ingetogen tijdsdocument geworden waarbij Nicoll bewijst gewoon een goede plaat te kunnen maken die ondanks die ingetogenheid nergens verveelt. Een meer dan goede reden om deze singer/songwriter met terugwerkende kracht te gaan ontdekken. Veel luisterplezier!
