Er is weinig tot geen fantasie nodig om de betekenis van de albumtitel ‘2’ van Declan Welsh And The Decadent West te duiden. Het gaat inderdaad om de opvolger van het debuutalbum ‘Cheaply Bought, Expensively Sold van deze Schotse formatie.
Steen voor steen
De vierman formatie uit Glasgow bestaat uit zanger/gitarist Declan Welsh en zijn band, gitarist Duncan McBride, bassist Ben Corlett en drummer Murray Noble. In 2019 werd hun debuutalbum ‘Cheaply Bought, Expensively Sold’ goed ontvangen. Zoals bekend brak vervolgens de pandemie uit en was touren niet mogelijk en werd hun de verzilvering van het succes ontnomen. Welsh en consorten gingen niet bij de pakken neerzitten, brachten enkele EP’s uit en benutten de tijd om nieuw materiaal te schrijven. Nu is daar dat altijd lastige tweede album en na enkele luisterbeurten kunnen we alleen maar concluderen dat de band zijn grenzen verlegd heeft. Het album ‘2’ kent met opener ‘Mercy’ een vliegende start en we worden welhaast overdonderd door de muur van geluid die uit de speakers knalt. Vervolgens breekt de band die spreekwoordelijke muur af; steen voor steen en steeds worden er nieuwe perspectieven aan de horizon blootgelegd. Single ‘King Of My Head’ is nog lekker stevig en heeft zo’n fijn psychedelisch randje en de baslijn is meedogenloos.
Funk en DISCO
Vervolgens krijgen de nummers steeds meer ruimte om nuances te tonen en neemt de band afstand van de Rocksound en experimenteert met nieuwe stijlen. Welsh schreef zo’n beetje alles op zijn slaapkamer om het later in de studio verder in te kleuren. Op ‘Come Outside’ horen we Welsh wat octaven hoger zingen en bij ‘I Don’t Know Why’ is het geluid verschoven naar de synthpop en ligt een vergelijking met White Lies op de loer. Maar de band gaat verder; luister eens naar de funky gitaren op ‘first To Know’ of naar ‘Doing Great’ waar we ineens een oplichtende dansvloer ontwaren en de DISCO zijn intrede doet. Op ‘2’ blijven Welsh en consorten ons verbazen zoals bij ;100 To 1 (Saturday Night)’, een aanstekelijk popnummer waar Welsh geen geheim maakt van waar zijn wieg heeft gestaan en zijn Schotse tongval is een verademing. Natuurlijk mag een echt liefdesliedje niet ontbreken en het fijne, lichtvoetige ‘Hardly News’ nestelt zich onbedoeld in je hoofd.
Wonderlijke reis
Zo neemt de band sonisch dus afstand van de Punk/Rock sound die we kennen van hun debuut. Onbedoeld of niet is ‘OK Now’ erg actueel als we Welsh “Like the bombs you’ll never see, when they’re far enough away they’re make believe” horen zingen. De band flirt hier nadrukkelijk met synth-soundscapes en dit is misschien wel de meest poppy-achtige track. Met de met melancholie doordrenkte afsluiter ‘The Comedian’ krijgt ‘2’ een afsluiter die de spreekwoordelijke “staart” is. Het stormachtige ‘Mercy’ is de spreekwoordelijke “kop” en je voelt dat de band als het ware de wonderlijke reis maken waarbij diverse stijlen geraakt worden. ‘2’ kent enkele pareltjes en is hier en daar verrassend, maar het is vooral mooi dat de band op zoek gaat naar zijn eigen identiteit. Veel luisterplezier!
