Calexico – El Mirador
Als we de namen Joey Burns en John Convertino noemen zullen de meeste muziekliefhebbers meteen de link met Calexico leggen; de formatie uit Tucson, Arizona, die bekend staat om zijn mengelmoes van Tex-Mex, Americana en Rock waarbij altijd Midden- en Zuid Amerikaanse invloeden terug te horen zijn is terug met het nieuwe album El Mirador.
Verschroeiende warmte en een desolaat landschap
Een kleine dertig jaar geleden werd deze formatie opgericht, toen nog samen met Howe Gelb die we later natuurlijk weer kennen van Giant Sand. Door de jaren heen zijn er diverse samenwerkingen gepasseerd maar bij deze plaat is de inbreng van bandlid Sergio Mendoza (toetsen en percussie) nadrukkelijk aanwezig. Na de eerste tonen van de titeltrack en albumopener ‘El Mirador’ waan je jezelf ergens in het desolate landschap van Arizona. Met je ogen gesloten voel je de verschroeiende warmte, zie je de cactussen ergens in het Saguaro National Park en een denkbeeldige Fata morgana zorgt voor blinde paniek. De blazers en de wat fluisterende stem van Burns verwerkt in een soepele Mambo zorgt dat we meteen in een totaal andere Omniversum arriveren. Vervolgens is daar het opwindende ‘Harness In The Wind’ met oude bekende Sam Beam (Iron & Wine) en geeft Burns met fraai gitaarwerk het nummer een gezicht. Dit album werd opgenomen in de thuisstudio van Mendoza in Arizona waarbij de Zuid Amerikaanse invloeden misschien iets nadrukkelijker aanwezig zijn. ‘Cumbia Peninsula’, deels in Spaans en deels in Engels gezongen, is een heerlijk dansbare Cumbia, een complexe stijl die ooit uit Columbia is over komen vliegen.
Latin invloeden
Burns en Convertino lopen dus al enkele decennia mee en hebben tijdens hun carrière al vaker dat Latin-achtige verwerkt in hun muziek. ‘Then You Might See’ is lekker duister en met ‘Cumbia Del Polvo’ pakken de heren weer het Zuid Amerikaanse temperament op al blijven ze dicht bij hun roots als we ze “Dancing In Sonora / Hearts Full Of Dust” horen zingen. En luister vooral naar het op het eerste oog zwoel klinkende ‘El Paso’ dat een veel diepere laag heeft als je de tekst goed beluistert. Maar natuurlijk is er ook tijd om echt los te gaan en te feesten zoals bij ‘The El Burro Song’ waarbij we een heus mariachi orkest horen. En via Mexico is maar een relatief kleine sprong naar het Cubaans georiënteerde ‘Liberada’ waarna met het instrumentale ‘Turquoise’ weer een volgend hoofdstuk op dit bijzondere album wordt afgesloten.
Fraai koperwerk
Op het laatste deel van El Mirador nemen de vrienden ons in een drietal tracks nog even mee op doorreis van waar ze voor staan en wat hun sound zo bijzonder maakt. Het mysterieuze ‘Constellation’ is meeslepend, ‘Rancho Azul’ lekker uptempo met fraai koperwerk en de afsluiter ‘Caldera’ verdient de kwalificatie dromerig en broeierig. El Mirador is een echt Calexico album geworden dat heerlijk herkenbaar klinkt. Het mag dan misschien niet vernieuwend zijn maar door die Zuid Amerikaanse invloeden krijgt het een bepaalde energie en gelaagdheid mee waardoor het interessant blijft. Veel luisterplezier.
