Buddy & Julie Miller zijn al een heel muzikaal leven bij elkaar en alweer meer dan 40 jaar getrouwd. Deze week kwam hun nieuwste album In The Throes uit, opmerkelijk genoeg pas het vierde album dat ze als duo uitbrengen. In Amerika worden ze als duo vaak in één adem genoemd met namen zoals Dolly Parton & Porter Wagoner en George Jones & Tammy Wynette.
Een muzikaal nomadenleven
Zoals gezegd hebben Buddy en Julie een heel leven achter zich maar toch is In The Throes pas het vierde album dat ze samen uitbrengen. In 2001, ze waren toen al 20 jaar getrouwd en leefden een soort van nomadenbestaan binnen de muziekwereld, zag hun titelloze debuutalbum het daglicht. Vervolgens zou de alom bewierookte opvolger Written In Chalk (2009) bijna twintig jaar op zich laten wachten. In 2019 was daar nog 20th Avenue South en toen was er de pandemie. Er brak een periode aan waarin Julie, die het meeste schrijfwerk voor haar rekening neemt, in een fase terecht kwam waarin ze ongekend creatief was. Zelf zegt ze hierover: “I got deep into songwriting mode, and they just kept coming and coming. All kinds of songs, too. Gospel songs and country songs and rhythm-and-blues songs and Celtic influenced songs”. Uiteindelijk resulteerde dat in een kleine 100 liedjes waarvan er elf dit album haalden, aangevuld met ‘Don’t Make Her Cry’, een nummer waar ook Bob Dylan aan mee schreef.
Klasbakken
Zo zijn de rollen op In The Throes goed verdeeld. Julie schreef alles, Buddy is de man die we op gitaar horen en samen zorgen ze voor de vocale omlijsting die na al die jaren als natuurlijk en instinctief klinkt. Ze openen met het wat broeierige en langzame ‘You’re My Thrill’ waar die karakteristieke en ietwat nasale stem van Julie meteen geëtaleerd wordt. Vervolgens schakelt het duo door met de rockerige titelsong waarin met krachtige harmonieën hun leven en relatie vanuit het perspectief van Julie met ons deelt. Maar zoals gezegd, zowel Buddy als Julie zijn vocaal sterk en hun stemmen kleuren erg mooi bij elkaar. Luister maar eens naar het bijzondere en al eerder genoemde ‘Don’t Make Her Cry’, een prachtige ballad waar Buddy vocaal de hoofdrol neemt. Op In The Throes worden Buddy en Julie bijgestaan door enkele klasbakken van sessiemuzikanten uit Nashville zoals Fred Eltringham op onder andere drums waardoor het album absoluut in kwaliteit stijgt.
Mooi evenwicht
‘Niccolo’ is een voorbeeld dat het duo op leeftijd zelfs een vleugje pop weet te vermengen met Rootsmuziek. Buddy op banjo en leadgitaar en de samenzang zorgen voor een mooi contrast dat tegelijkertijd eigentijds klinkt. Rustige nummers als ‘I Love You’, ‘Tattooed Tear’, Í’ll Never Live It Down’ en het akoestische ‘The Last Bridge You Will Cross’, een eerbetoon brengt aan John Lewis, zijn smaakvol en beklijven. Hier horen we overigens Emmylou Harris nog een kleine vocale bijdrage leveren, iets wat niet geheel vreemd is want Buddy was jarenlang de gitarist in haar band. Daar tegenover zorgen het met Country en Gospel doorspekte ‘We’re Leavin’, het wat vuig klinkende Bluesy ‘I Been Around’ en de rootsrocker ‘The Painkillers Ain’t Working’ voor het nodige evenwicht op dit album waar de stemmen van het echtpaar Miller echt bepalend zijn. Het korte ‘Oh Shout’, een nummer dat een beetje een buitenbeentje vormt, is de afsluiter van dit ijzersterke album dat ook voorzien is van een fraai boekje met alle teksten. Laten we hopen dat Buddy en Julie over voldoende inspiratie beschikken want van dit soort uitstekende rootsalbums met een zodanige warme afdronk kun je niet snel genoeg krijgen. Veel luisterplezier!
