De Britse band Blur verrast UK afgelopen week met een vol Wembley stadion. Het eerste headline optreden sinds 2015. De waar Damon Albarn zijn roots heeft liggen was de afgelopen jaren druk bezig met de cartoon act Gorillaz.
Het doet de tweestrijd met Oasis weer wat aanwakkeren. Of de Oasis broertjes hier wat van aantrekken is nog de vraag. Maar Blur weet het succes live al binnen te halen. Nu nog een nieuw album erachteraan en het succes is daar.

Na Gorillaz tijd voor Blur

Het album The Ballad of Darren klinkt op het eerste ogenblik wat vlak. De mainstream songs als ‘Avalon’ en ‘St Charles Square’ zijn op het eerste gezicht weinig opzienbarend. Toch heeft het album wat extra draaiuren nodig om alles op te pakken. Maar is dat niet altijd bij Blur zo geweest?
De actuele thema’s horen we in ‘Barbaric’,  ‘Goodbye Albert’ en ‘Russian Strings’. Het maakt dat de teksten centraal staan bij Blur.
Zo ga je langzaam meer luisteren naar wat men heeft te vertellen. Over de verhalen van Leonard in ‘The Everglades’ en hun eigen invulling van ‘The Narcissist’. Het worden mooiere liedjes wanneer je ze vaker hoort en dan hoor je dat de muziek invalt bij passende zinsneden.

Extra draaiuren

Het album van Blur is muzikaal misschien minder spannend op het eerste gehoor. Wellicht dat er mensen hierdoor afvallen om in het album te verdiepen. Net als de titel vs de hoes dat de hoes een foto kent van de zwemmer die hier zwemt en in de aanliggend water duikt met de haaien. Daarnaast is Darren de bodyguard van de band (Albarn) die mooie verhalen kent. Maar die foto is op verzoek van Darren naar de binnenkant verhuisd.