Dit jaar werden we al een aantal keer verrast door een Franse productie en met De Película wordt een volgend succesvol muziekhoofdstuk geschreven. Ditmaal zijn het DJ en producer Laurent Garnier die de samenwerking aangaat met het rock-pysch duo The Limiñanas.
Fictieve personages op roadtrip
De inmiddels 55-jarige DJ en producer Laurent Garnier is vooral in eigen land een hele grote naam. Hij maakte in de jaren ’80 naam in de befaamde Hacienda club in Manchester maar vanaf de jaren ’90 is Frankrijk zijn thuisbasis al reist hij voor zijn werk de hele wereld rond. Zijn specialiteit is om Techno te combineren met andere (sub)genres zoals House, Trance en zelfs Jazz. En dan is daar The Limiñanas, het Zuid-Franse psych-rock duo dat bestaat uit Lionel en Marie Limiñana en die al sinds 2010 platen uitbrengen. De samenwerking begon met een vluchtige ontmoeting in 2017 maar de afgelopen jaren groeide de vriendschap die dus uiteindelijk resulteert in deze toch wel opzienbarende plaat. De Película is een conceptplaat die de ontmoeting van de tieners Saul en Juliette beschrijft en vervolgens de roadtrip van deze fictieve personages beschrijft.
Franstalige verhalen
Deze op het eerste oog wereldvreemde combinatie blijkt vanaf het eerste moment goed te werken. De vaak pulserende beats die Garnier weet te produceren combineren prima bij het rockachtige geluid dat zo herkenbaar is van The Limiñanas. De nummers krijgen vaak een vertellende verhaallijn in het Frans mee en wat dat betreft is opener ‘Saul’ meteen richtinggevend; de “groove” wordt steeds verder uitgebouwd en diverse loops zorgen voor een repeterend gegeven en “het verhaal” wordt door Lionel verteld. Bij ‘Juliette Dans La Caravane’ staat het verhaal van Juliette weer centraal en ook hier is het weer dat verhalende dat over die deken van pulserende ritmes wordt gedrapeerd. ‘Tu Tournes En Boucle’ krijgt vervolgens glans door fuzzy gitaren en het rustigere ‘Juliette’ doet denken aan de beste jaren van Serge Gainsbourg.
Stuwende beats
Maar deze gelegenheidscombinatie trakteert ons ook regelmatig op instrumentale hersenspinsels. Het sterk op Krautrock leunende ‘Je Rentrais Par Le Bois … BB’ werkt heerlijk hypnotiserend, ‘Promenade Oblique’ is een soort Acid Groove, ‘Ne Gâche Pas L’Avnture Humain’ is strakke triphop en het tempo wordt bij ‘Steeplechase’ zodanig opgeschroefd dat het lastig wordt om jezelf staande te houden op de dansvloer. Eén van de hoogtepunten van dit album is het Spaanstalige ‘Que Calor’ met Edi Postalis als gast; zijn ietwat agressieve toon past glansrijk bij de stuwende beat die Garnier weet te produceren. Daar tegenover staat met het melancholieke ‘Au Début cétait le début’ een hartverscheurende ballade. Ook de afsluiter is verrassend; ‘Saul s’est fait planter’ (Saul) doet aan een soundtrack van een Spaghettiwestern denken en de zwoele stem van Marie zorgt voor de rest.
Eindoordeel
Deze bijzondere combinatie en samenwerking heeft een manier gevonden om sterk uiteenlopende muziekstijlen met elkaar te verweven. Het lukt om een fictief verhaal muzikaal uit te beelden waarbij diverse thema’s bij elkaar gesprokkeld worden om de juiste sfeer te creëren. Bij het album zit ook een bijzonder vormgegeven boekje met alle teksten die het verhaal van Saul en Juliette nog maar eens vertellen zodat je op de dansvloer helemaal los kunt. Veel luisterplezier!
