Onlangs was daar de release van het nieuwe album Something Like That? van Skeewiff waarover wij al eerder een recensie publiceerden. Wij spraken Alex Rizzo, één van de beide producers achter dit toch wel bijzondere project.
Werken al 25 jaar samen
Naar aanleiding van deze release van het producers duo Alex Rizzo en Elliot Ireland uit Brighton waren wij in de gelegenheid om wat vragen aan Alex Rizzo te stellen. Want het moet gezegd worden, al luisterend naar het album bekruipt je het gevoel dat je in een soort van tijdmachine stapt en door diverse muzikale tijdperken heen geschoten wordt. “hahaha dat is nou precies wat we voor ogen hadden…… sinds 1992 maak ik samen met Elliot muziek; ik startte in die tijd in de Techno/Housescene in de jaren ’90 en toen ontmoette ik Elliot. We startten Skeewiff en we zijn al sinds 1998 samen en eerlijk gezegd kan ik het eigenlijk nog steeds niet bevatten dat we er nog steeds zijn en muziek maken. Gewoon al 25 jaar lang!
De beide vrienden hebben samen al een hele reis afgelegd. “Klopt, is lastig bij te houden denk ik. Eerst als Skeewiff (Ministery of Sound op het label FSUK); we produceerden toen Breakdance, Easy Listening Lounge, je kent dat wel, een beetje “mellow-achtige” sound. Vervolgens pakten we onze voorliefde voor funk op en we brachten ‘Mambo’ uit. Dat werd een succes maar de platenmaatschappij vond dat we dat we dat niet als Skeewiff konden uitbrengen en zij bedachten de naam “Shaft”…. Het project werd geen doorslaand succes en toen trokken ze de stekker eruit. Maar later, toen we ons eigen label weer hadden werd het alsnog Skeewiff. Niet te volgen toch? Haha.”
Op het nieuwe album komen we een “remake” van het oude ‘Sway’ tegen. “Ja, klopt helemaal. Gave versie hè? De zangeres die je hoort, Mariana, werkt al 5-6 jaar met ons en we hebben voor haar al wat platen geproduceerd. Het was voor ons wel een zoektocht naar een zangeres met de juiste stem, en zij heeft die perfecte stem voor dit nummer op dit nieuwe album. We hadden al een album met haar gedaan waar ze zo’n typische “Parisienne” sfeer creëerde, dus we besloten om met haar te werken op dit nieuwe album. Onze eerste release van dit nummer dateert alweer uit 1998 en toen werken we samen met een andere zangeres; ook toen waren we op zoek naar een bepaalde stem hebben en toen kwamen we bij Donna Canale uit; zij imiteerde toen vooral bekende mensen.”
(tekst verder onder video
Muziekstijlen die de “rhythm-groove” hebben
Toch is de vraag gerechtvaardigd hoe 2 producers uit Brighton bij deze sound uitkomen? We horen een mix van Big Band, Jazz, Latin, Bossanova en nog wat dwarsverbanden? “Simpel, precies dat! Onze liefde voor die stijlen. Dat is nou precies waarom Elliott en ik ruim 25 jaar geleden besloten samen te gaan werken! Weet je, toen we nog “Dance”-platen uitbrachten voelde dat niet helemaal als ons ding; we pasten als het ware niet binnen die gevestigde scene, want we hielden van Jazz, Big Bands, Grote arrangementen, rijke en imposante orkesten van bijvoorbeeld 70 mensen; weet je… we hebben altijd juist van dát geluid gehouden. We houden het meest van “Rhythm” en de beste plek om dat te vinden is simpelweg Latin. We kwamen van het relatief makkelijk te produceren Dance en hebben gaandeweg juist die andere muziekvormen die ons zo aanspreken geïntegreerd in onze muziek. Dus ja, de afgelopen 25 jaar is onze muziek wel steeds geëvolueerd maar je hoort altijd en overal de ritmes van Latin, Bossanova, Jazz etc.”
“En dan is dit wel het album dat we altijd hebben willen maken eerlijk gezegd. Hier hebben we misschien wel al die jaren naar toe gewerkt. Het kost echt een hoop tijd in welke vorm dan ook; de muzikanten die je bij elkaar moet zien te krijgen etc. Maar dit is wel het eindproduct van datgene waar we heel onze carrière op zoek naar zijn geweest en hier zijn we dan ook oprecht trots op” Op Something Like That”? staan 12 tracks waaronder remakes van bekende songs ‘Spanish Flee van Herb Albert ‘Mah Na Mah Na’ enz. Tracks waarbij iedereen zal zeggen, oh die ken ik! “Ja, klopt, gaaf he? Ik vind Herb Albert helemaal top en vooral de samenwerking met de Wrecking Crew; ongekend! We zijn grote fans van ze!”. Ook een toch wel bijzondere versie de klassieker ‘These Boots Are Made For Walking’; “Noem het “with a twist of country”. Toen mijn dochter dit nummer voor de eerste keer hoorde was ze verkocht; zij vindt meezingen leuk en dan is dit wel een track die zich daarvoor leent. Hetzelfde toen ze voor de eerste keer deze nieuwe versie van ‘Sway’ hoorde, wauw dad! Weet je, soms is het zo dat hele generaties bepaalde muziekstijlen en -stromingen missen en dat is gewoon zonde. Een misdaad haha!”
(tekst verder onder video)
We geven deze iconische nummers een nieuw leven
Het album heeft dus een diepere bedoeling voor de beide vrienden. “Weet je, elk van die 12 nummers is uniek en heeft een reden waarom we er zo gek op zijn en ze opnieuw hebben opgenomen. Neem nou ‘These Boots…….’; the groove van het origineel is ongelofelijk, evenals de gitaarlicks…… tijdloos. En ik herinner me nog dat ik voor de eerste keer in mijn leven ‘Sway’ hoorde; ik weet nog goed dat ik in mijn auto zat en hem langs de kant van de weg moest parkeren. Ik moest stoppen want ik wilde luisteren! Weet je, elk van die twaalf tracks betekent echt heel veel voor ons en daarom hebben we ze uitgekozen en een nieuw leven gegeven. We willen ze een soort van ‘hommage’ geven door ze opnieuw te arrangeren en uit te brengen. ‘Exclusive Blend’ is ook zo’n apart verhaal. Dat is zo’n nummer waar je als DJ op zoek naar bent omdat het eigenlijk een heel gekke en vreemde track is die niet iedereen zal draaien. We pikten ‘m ergens op maar konden hem nergens vinden of kopen. Alle platenwinkels afgezocht en toen bleek dat het alleen in de bibliotheek terug te vinden was….als een luisteropname…… Zie je ons zitten met een taperecorder in de bieb? Vervolgens terug naar de studio om er eindeloos naar te luisteren en uiteindelijk ons eigen ding mee te doen. Zie je het voor je? Dus echt waar, al deze twaalf nummers zijn stuk voor stuk bijzonder voor ons en we brengen allebei bepaalde dingen in en voegen elementen toe. Zo ben ik meer van ritmes en percussie en is Elliot meer de man van de funky riffs ed.”
Voor wat betreft de single ‘Sway’ heb ik echt een voorkeur voor deze remake. Ik vind deze meer “smooth” klinken en een wat meer Latin groove brengen. We wilden eigenlijk terug naar het origineel en wat meer blazers toevoegen. Het origineel had geen strijkers en marimba’s bijvoorbeeld, die hebben wij nu weer toegevoegd. Vanuit ons perspectief was het dus niet de vraag of maar hoe deze track overgedaan moest worden. Dat is ook wel een beetje onze werkwijze. Luisteren en luisteren naar het origineel en vervolgens bepalen we wat als het ware het hart van het nummer is. Wat is de ziel? Wat willen we zeker niet vervangen of veranderen? Die vraag is bij ons altijd essentieel. Bij ‘Sway’ was dat bijvoorbeeld de originele ritmesectie. Vervolgens stellen wij ons de vraag wat we kunnen doen om onze nieuwe versie weer ouderdomsbestendig te maken voor de komende decennia. Simpel eigenlijk, wat moet er gebeuren dat onze versie over dertig jaar nog gedraaid wordt? Bij ‘Sway’ was dat best makkelijk; we voegden gewoon strijkers toe. Soms is het lastiger, vooral als je denkt dat het origineel gewoon top is!”
Een primeur!; idee voor nieuw album is al in de maak
In het gesprek blijkt ook dat enkele “klassiekers” het niet gehaald hebben. “Ja klopt. We kunnen nu eenmaal niet alles op één album krijgen. ‘Sweet Georgia Brown’ uit de jaren ‘30 bijvoorbeeld. In onze ogen een klassieker maar het is niet gelukt, evenals bijvoorbeeld ook een cover van een Franstalig nummer uit de jaren ’60.” Maar daarmee geef ik je misschien wel een primeur want we hebben al een aantal nummers in het vizier voor een volgend album”. Rizzo en Elliot zijn ook de trotse oprichters van het onafhankelijke platenlabel Jalapeno Records. “Dat is juist. Wij starten Jalapeno records. We hadden een hit bij een groot label maar het duurde naar onze mening veel te lang voordat er een tweede single uitkwam. Een lang verhaal kort, we stapten eruit, schraapten elke penny die we hadden bij elkaar en startten Jalapeno. We wisten al snel dat we niet bij alles en iedereen pasten dus we voelden de noodzaak om zelf iets te beginnen. We kleurden toen al buiten de lijntjes en waren ook wat eigenwijs. Het was ook wel de periode van de onafhankelijke labels.”
De heren begeven zich ook wel een beetje in een “Niche”-markt. “Ja misschien wel maar Jalapeno gaf ons de totale vrijheid. Als Elliot en ik zin hebben om een Boliviaans Wals-album op te nemen dan doen we dat. We hebben artistieke vrijheid en daar genieten we van. Altijd ook gedaan hoor. Ik heb een aantal synthesizers en instrumenten en ander materiaal thuis staan zoals je ziet en van daaruit werk ik.”
Nu dit album uit is ontstaan er alweer nieuwe ideeën. “Weet je, net zoals bijna elke muzikant zijn wij ook al bezig met het volgende album. We willen ons als het ware nog net iets meer ‘stretchen’. Dit album bestaat gewoon uit 12 songs waarvan ik durf te zeggen dat zonder deze twaalf we niet zouden bestaan. Punt. Op de volgende plaat gaan we wat dieper, duiken we in en gebruiken we materiaal en nummers die voor ons ook nieuw zijn, grensverleggend, nieuwe sounds.”
Something Like That? is dus per definitie geen “best of” album. “No, zeker niet. We hebben alles opnieuw uitgevonden. ‘Coming Home Baby’ hebben we bijvoorbeeld een kleine 20 jaar geleden al opgenomen en dat hebben we opnieuw uitgebracht, maar nu zonder samples. En ‘Soul Bossanova’ dateert uit een kleine 15 jaar terug. De rest is nog nooit eerder uitgebracht dus eigenlijk is alles “brand new”……met uiteraard een funky groove.. mooi toch?
