De Engelse formatie The Heavy Heavy uit Brighton bezocht Nederland onlangs op het London Calling festival en als support-act van de Black Pumas. Inmiddels heeft het duo Will Turner en Georgie Fuller hun mini debuutalbum ‘Life and Life Only’ uitgebracht en staat een bezoek aan het Into The Great Wide Open festival van 1 september voor de deur.

“Ja, het was geweldig om te spelen in Paradiso en Afas met de Black Pumas. Er waren veel mensen en dat gaf een extra kik. Het was onze laatste show met de Pumas. Spelen voor 6000 man joh, absolute amazing!” De goedlachse zangeres Georgie Fuller geniet duidelijk nog na terwijl ze haar verhaal verteld.

David Bowie & Bob Dylan

“The Heavy Heavy is geen rock-act hoor, hahaha. We hoorden een interview met David Bowie als Ziggy Stardust. Was het niet bij de BBC, Will?” Will Turner dacht van wel. “Het was bij de release van het album ‘Ziggy Stardust’ waar men Bowie vroeg om het nieuwe album te omschrijven. Hij antwoordde met: Heavy, Heavy. We zeiden gelijk… dat klinkt best cool. Daar hebben we ‘The’ voor gezet, en zo is de naam geboren!”

“We spelen op dit album een volledige andere stijl”, borduurt Will voort. “Deze stijl van spelen raakt de jaren 60. Dat is het muzikale tijdperk waarin we zijn opgegroeid. Wel onafhankelijk van elkaar hoor, hahaha! Bij ons stond altijd Jimi Hendrix of Cream op. Dus ja, daar krijg je automatisch wat van mee hè? De muziek heeft wat mij betreft nooit meer de kwaliteit van toen bereikt. De manier van opnemen en de sociale impact op de wereld. Daarna werden meer de grenzen van de muziek opgezocht, dat was voor ons weer erg nieuw. Het is alsof de wereld in een cirkeltje ronddraait, figuurlijk dan, met steeds dezelfde soort problematiek. Daardoor klinkt het voor veel mensen misschien als nieuwe muziek, en is het voor ons een win-win situatie eigenlijk. Het is de muziek die we goed kennen en liefhebben. Het is niet dat we het terugbrengen hoor, we zetten het voort en houden het levend.”

“De titel ‘Life And Life Only’ komt van Bob Dylan’s song ‘It’s Alright Ma’, van het album ‘Bringing It All Back Home’. Het is de laatste zin van dat nummer. Al die ellende en dan eindigen met ‘Dat is het leven, ma’. Dat is zoooooo… alleszeggend!” verteld Georgie.

60’s sound

Deze muziek is inmiddels alweer 60 jaren oud, en doet denken aan een moderne versie van The Mammas & The Pappas. “Vooral de manier van opnemen was best een uitdaging. We schrijven de songs al bewust in een sixties stijl, dat maakt het opnemen weer makkelijker. Het is voor mij een persoonlijke uitdaging om de opnames te laten klinken alsof ze uit de 60’s komen.”

Will: “Live spelen is ook prima, hoor. Al is het opnemen meer een creatief proces, een proces om tot een geheel te komen. Dat lukt niet wanneer je alleen live speelt. We proberen de sound van Phil Spector na te bootsen, zijn ‘Wall of Sound’. Dat gaat tegenwoordig natuurlijk heel anders.”

“Ons repertoire vullen we live aan met songs van o.a. Janis Joplin en The New Riders of the Purple Sage. Het is prettig om een of twee covers te doen, maar we proberen zoveel mogelijk eigen songs te brengen en óns verhaal te vertellen. We spelen met een band van drie muzikanten. Meestal doen we de promo met ons tweeën. Misschien moeten we eens kijken of we dit kunnen combineren”, verteld Georgie.

Georgie vervolgt: “Het album is een mini-album met zeven songs, ja. Er staan twee versies van ‘Miles and Miles’ op, een lange versie en een radioversie. Het was onze keus om dat als single te nemen, vandaar een 3-minuten versie. Het zijn dus eigenlijk zes songs. Persoonlijk vind ik de tekst van ‘Sleeping On Grassy Ground’ het mooist, al wil ik daarmee niet het gras voor je voeten wegmaaien hoor, Will?”

“Ik ben meer ‘into the sound’ dan van de lyrics. Dat maakt het voor mij speciaal. Enkele teksten, zoals op ‘Sleeping On Grassy Ground’ met ‘I am tired of my dreams’, dat is voor mij iets van…. euh, laten we die dromen waar gaan maken! Dit is erg persoonlijk voor mij. Ik heb het al een poos geleden geschreven, toen ik nog bij mijn ouders inwoonde.”

Het album begint met ‘All My Dreams’. “Hahaha, na zes songs was Will er wel klaar mee! ‘Tired of all my dreams’, hahaha. He got really sick of it.”

Will: “Oh nee, zo heb ik er nooit naar gekeken. Het album… euh-hum, ik moet dit even verwerken geloof ik. Voor mij zijn het de vocalen in het midden. Dat was eigenlijk geboren uit euh… geen idee eigenlijk, het is daar omheen gebouwd.”

“We komen met de band in september naar Nederland en daar doen we het festival Into The Great Wide Open aan. Dat is op een eiland (Vlieland). We kijken er naar uit. Daarna gaan we naar U.S. waar we een eigen tour doen. Can’t wait! Vervolgens gaan we weer opnemen, ik ben nu al bezig met het schrijven van nieuwe songs. We kijken dan wel weer verder.“

Copy-edit: 14-8-2022