Vandaag kondigt de legendarische Schotse indiepopband Camera Obscura Look to the East, Look to the West aan, hun eerste nieuwe album in meer dan tien jaar, dat op 3 mei uitkomt op Merge Records. De groep, onder leiding van gitarist en zangeres Tracyanne Campbell, is herenigd met Jari Haapalainen, die het album Let’s Get Out of This Country uit 2006 en My Maudlin Career uit 2009 produceerde, en heeft een album gemaakt dat tegelijkertijd herinnert aan waarom oude fans zo dol op hen waren, al decennia lang, terwijl dit hun meest geavanceerde poging tot nu toe is.
Leadsingle ‘Big Love’ bevindt zich in de ruimte tussen countryrock en prog, een smachtend break-up anthem met de stijgende pedal steel van Tim Davidson. Het is een hartenbreker uit Nashville Sound, die de complexiteit aanpakt van het nieuw leven inblazen na een slechte relatie, met Campbell’s griezelige vermogen om het verleden weer te geven: “It was a big love, she said / That’s why it took ten years to get her out of her head,” begint ze. “‘Big Love’ is ons eerbetoon aan Waylon Jennings, met een knipoog naar Sandy Denny en progrockband Scope”, zegt Campbell. “Het is een lied over niet achterom kijken, maar vertrouwen hebben in het heden en de toekomst.”
Look to the East, Look to the West is het zwaarstbevochten album uit de carrière van Camera Obscura. Na het overlijden van de oprichtende toetsenist en vriend Carey Lander in 2015, ging de band voor een langere tijd met pauze. De overgebleven bandleden bleven contact houden, maar hun status was onzeker totdat ze hun terugkeer aankondigden, nadat ze waren uitgenodigd om op te treden als onderdeel van Belle & Sebastian’s Boaty Weekender cruisefestival 2019, samen met een paar uitverkochte opwarmshows in Glasgow. Donna Maciocia (toetsen en zang) sloot zich voor die shows aan bij de oprichters Kenny McKeeve (gitaar en zang), Gavin Dunbar (bas) en Lee Thomson (drums en percussie) en is sindsdien een vaste songwritingpartner van Campbell’s geworden.
Opgenomen in dezelfde kamer waar Queen ‘Bohemian Rhapsody’ schreef, voelt Look to the East, Look to the West groots aan, een breedbeeldreframing van het geluid van Camera Obscura waardoor de band, paradoxaal genoeg, terugging naar de basis – er is geen strijkers of koperblazers. arrangementen, met meer nadruk op piano, synthesizers, Hammond-orgel en drummachines, en misschien wel het meest opvallend is dat de groep de sluier van galm heeft laten vallen die hun vorige albums kenmerkte. De vleugjes country en soul die Camera Obscura’s barokke kijk op popmuziek een bitterzoet randje geven, zijn nog nooit zo duidelijk geweest: gitaren glinsteren in de verte, toetsen achtervolgen en Campbell’s stem zoekt naar het hart, reflecterend op liefde, verlies en de passage van tijd.
Look to the East, Look to the West is het geluid van een band die meer vertrouwen heeft in het geluid en doel dan ooit. Het is Camera Obscura op zijn best en meest suggestieve, een album dat de emotionele kern van de luisteraar volledig herschikt, waardoor er tegelijkertijd verdriet en extase te horen valt. De catalogus van Camera Obscura staat vol met liedjes die mensen noemen als levensveranderend, liedjes die hen hun hele leven bij zullen blijven. Look to the East, Look to the West heeft er 11; kies maar.
