Op het aankomende derde album A Night By The Shore, dat op 11 november uitkomt, verruilt The Visual melancholie voor avontuur en opwinding. Qua geluid neemt songwriter en muzikant Anna van Rij een grote sprong in het diepe: de chemie met bandleden Timon Persoon (synths / elektronica), Django Trienes (gitaar / effecten) en Christophe Claeys (drums / percussie) vormt het uitgangspunt voor verschillende experimenten met synths en elektronica.

Anna: “A Night By The Shore gaat over jezelf openstellen voor kwetsbaarheid. Het hoeft niet altijd een liefdesverhaal te zijn, maar ook praten over hoe je over het algemeen over het leven denkt. Met het risico dat je gekwetst raakt, krijg je er ook ervaringen en belevingen voor terug. En het is voor mij onmogelijk om die ervaringen niet achterna te gaan.” “Water Runs Deep” belicht de romantische kant van The Visual dan ooit; het is een totale overgave aan je eigen dromen en sensaties, en ze daarmee tot leven te roepen. Opgenomen in de Robot Studios van Pieterjan Coppejans (Eefje de Visser, Sylvie Kreusch), legt A Night By The Shore een frisse balans vast tussen het popliedje en het experiment. Anna omarmt de imperfectie en de impuls door haar instincten verder te verkennen als producer. De wonderschone, duistere strijkers op het titelnummer herinnert aan Nigel Godrichs meer sonore popproducties, zoals Beck’s Sea Change of Thurston Moore’s Demolished Thoughts. Darrell Thorp – die ook aan laatstgenoemde plaat werkte – mocht zich buigen over de eindmix.

“It’s Simple and It’s Plain” schetst een oprecht zelfportret dat een directe parallel trekt tussen Anna’s jongere en huidige zelf. Oorspronkelijk geschreven op akoestische gitaar, veranderde het nummer geleidelijk in iets meer synth-gedreven en abstract. Om de cyclus te voltooien, werden de verwijderde akoestische gitaarpartijen opnieuw geïntroduceerd, waarbij zowel in woord als geluid nieuwe wijsheden uit het verleden werden getrokken. Over het verleden gesproken: als de eerste twee albums van The Visual, Moments Of Being en The Spirit Of Age mediteerden op Anna’s individuele plek in de wereld, put A Night By The Shore juist uit mogelijkheden, verbeeldingen en veranderingen. De muziek klinkt niet alleen experimenteler, maar ergens ook poppier en toegankelijker dan voorheen. “Flying Angels” – deels geïnspireerd door Marvin Gaye en ABBA – is The Visuals meest onomwonden flirt met het volbloed popliedje: “Love is a waste if you don’t have faith.”

Hoewel A Night By The Shore de zonnestralen meer toelaat dan ooit, is Anna nog niet klaar met het confronteren van thema’s die haar hoofd bezighouden. Op het verbluffende “Hungry For Your Love” vraagt ze haar anonieme minnaar “Why don’t you ask the gods to write a song that pleases you?” “Ik denk dat we in een heel pessimistische tijd leven, waarin mensen wanhopig op zoek zijn naar verbinding en zingeving. Die dingen vind je in samenzijn, de fysieke ruimte in het echte leven. De online wereld verandert langzamerhand in waanzin en mensen lijken daar veel waarde aan te hechten. Dat beïnvloedt de psyche op diepgaande manieren.” Tweede nummer op de plaat “Radio Silence” ontstond uit een stille wens om binnen eigen tijd, kaders en ruimte te bestaan. Tijdens het opnameproces gebruikte The Visual geen kliktrack, waardoor de dynamiek als liveband heel natuurgetrouw werd vastgelegd. Voor triphop-klinkende “Better Off” schreef Anna de synth partijen zelf en werkte voor de beat samen met het Haagse elektronische duo Amy Root.

Na ongeveer een jaar voor de pandemie van Amsterdam naar Antwerpen te zijn verhuisd, heeft ze haar kennis laten maken met een gemeenschap van gelijkgestemde kunstenaars en individuen. Deze nieuwe verbindingen bleken zowel een sociaal vangnet als bevestiging dat creativiteit zich niet laat temmen door conventies. “Deze plaat gaat over jezelf uit de donkere dagen halen en visualiseren wat er nodig is om gelukkig te worden. Niet op een pedante manier, maar door simpelweg dingen in vraag te stellen. Alle mensen die ik bewonder, waren eenlingen en buitenbeentjes. Dit is dus mijn wereld, en dit is hoe ik ervoor kies om het vorm te geven.”