De wereld anno nu

De wereld anno nu vormt de rode draad in de teksten van het album. The Covenant legt de focus op de dualiteit van de huidige tijd: narcisme en boosheid, maar ook saamhorigheid en creativiteit. Deze thema’s worden vermengd met de persoonlijke verwerking van verlies, waardoor het album een diep persoonlijke laag krijgt.

Periode van bezinning

De totstandkoming van ‘The Age of Rage’ was allesbehalve eenvoudig. Na de pandemie, waarin optredens stil kwamen te liggen, werd de band opgeschrikt door het plotselinge overlijden van Peter. Dat leidde tot een periode van bezinning: “Gaan we door? Hoe gaan we door?” Uiteindelijk pakte zanger Frank de basgitaar op om samen met Hans en Daniël de band nieuw leven in te blazen. Tijdens oefensessies ontstonden ideeën voor nummers, die uitgroeiden tot de basis van het album.

“En weer door…”

Pas met de komst van nieuwe bassist Erol Erdogan kreeg het project zijn definitieve vorm. Erol speelde een groot deel van de baspartijen opnieuw in, terwijl enkele nummers – zoals ‘Bones’ en ‘Loophole’ – nog de baslijnen ingespeeld door Peter bevatten. Het album werd gemixt en geproduceerd door de band zelf, de mastering werd verzorgd door Wessel Oltheten, bekend van zijn werk voor onder meer DeWolff.

Amsterdamse School

‘The Age of Rage’ heeft uniek artwork. Bij de aankoop van twee lijsten met zeven keer het artwork in verschillende kleuren welke de nummers illustreren,  krijg je een QR-code naar de nieuwe muziek van The Covenant. Het artwork is geïnspireerd op een oude tegel uit een school in de Amsterdamse School-stijl van de jaren ’20.

Met ‘The Age of Rage’ laat The Covenant zien dat ze, na bijna vier decennia, nog steeds relevant zijn. Hun muziek is een spiegel van een complexe wereld – een mix van rauwe energie, persoonlijke verhalen en Amsterdamse bravoure.