In de bioscoop is de docu film over de zangeres Sinéad O’Connor te zien. Het gaat over het eerste del van het leven van de zangeres. Het is een mooie chronologisch verhaal dat begint met bij haar jeugd. Dat ze als kind al buiten huis werd gesloten en haar moeder haarzelf en de dochter verwaarloosd.
De roep om gehoord te worden werd later in haar leven duidelijk. Haar stem werd versterkt door de microfoon. Haar katholieke opvoeding bracht haar tot zich en daar begint de haat liefde verhouding met de kerk. Een onderdeel dat erg belangrijk is in het verscheurde Ierland.
De film gaat over de 5 jaar van haar leven. De zangkunst bleef niet onopgemerkt en uiteindelijk gaat ze naar Londen om haar carrière gestalte te geven. Het label ondersteund haar in haar doen en laten al wist men dat ze met een bijzonder talent te maken had.
The Lion and The Cobra
In de jaren van Madonna en andere meidengroepen met veel haar, distantieert Sinead zich van dit en scheert haar haar eraf. Het is duidelijk voor het label dat ze te maken hebben met iemand die haar eigen wil belangrijk vind. Toch komt ze ook weer zacht en schattig over. The Lion and the Cobra past bij haar en de fotograaf verteld een mooi verhaal over het ontstaan van de hoes.
Het nummer Troy is in Nederland omarmd. Een song dat gaat over de afschuw naar haar moeder en de traumatische gebeurtenis in de tuin.
Haar tweede album I Do Not Want What I Haven’t Got wordt gemaakt met grootheden als in de indie- popmuziek. Zo leveren Karl Wallinger (Waterboys/ World Party), Marco Pirroni (Adam Ant), Gregory Isaacs, Jah Wobble (PIL), Andy Rourke ( the Smiths) hun bijdrage. De Prince cover ‘Nothing Compares To You’ wordt wereldwijd een hit en het album mag vele prijzen in ontvangst nemen.
De verscheurde foto van de Paus
Wanneer Sinead weigert het volkslied op een festival te laten spelen is de tour in US al gedoemd te mislukken. Het slechte nieuws kreeg de overhand en Sinéad bleef bij haar standpunt dat US de donkere gemeenschap geen woord wilde geven. Dit komt haar duur te staan en wordt ze hartvochtiger in haar doen en laten. Wanneer Paus Johannes Paulus II naar Ierland gaat en zijn toespraak geeft, gaat dit voor Sinéad te ver. Haar optreden in Saturday Night Live wordt legendarisch. Ze zingt het strijdlied van Bob Marley en verscheurd de foto van de Paus voor de camera. “Vecht tegen de echte Vijand” was het bericht van Sinéad. Het was olie op het vuur.
Bob Dylan’s Anniversary drama
Wanneer ze als support act van Bob Dylan wordt uitgejouwd door het Dylan publiek ondersteund Kris Kristofferson haar. Het thema wordt indirect het thema van A Star is Born, waar Kristofferson in de oude versie van A Star is Borne speelde. Hier ging het goed en was het de start van een jonge zangeres naar een groot succes, terwijl het met de oude rot berg afwaarts ging. In het echt liep het verhaal anders. Het nummer ‘War’ roept zingt Sinead a capella door de microfoon en verdwijnt van het podium, in de armen van Kristofferson.
Het was het einde van de carrière van Sinead al weet ze nog altijd mooie albums te maken. Het recente album I’m Not Bossy, I’m The Boss was een goed album en is alweer van 2014. Het komende album No Veteran Dies Alone zal spoedig verschijnen.
