Te midden van smeltende poolkappen en maatschappelijke ontwrichting zet Ruben Hein tijdens de lockdown jaren een fikse koerswijziging in en wijdt hij het gros van zijn vijfde studioalbum OCEANS (2022) aan de klimaatcrisis en zijn liefde voor de natuur. De nasleep levert al gauw nieuw werk op: de Leveller EP, waarop Ruben zich weer even op zijn eigen staat van zijn richt. Is het muzikanten bestaan nog wel voor mij weggelegd, na alle veranderingen van de afgelopen jaren? En wie ben ik nu eigenlijk op dit moment? Alle vragen in zijn hoofd schrijft hij in korte tijd van zich af, waarbij de antwoorden andermaal in een alternatief popgeluid zijn gehuld.
De pandemie en de periode rondom OCEANS hadden hem opgebrand – iets dat Ruben Hein pas beseft als hij na een reeks liveshows meteen weer de studio in duikt en het schrijfproces plots anders verloopt dan voorheen. Voor het eerst vormen zich blokkades, zaken die onder de loep genomen moeten worden. Leveller wordt een reality check. Al zijn hele leven is Ruben muzikant – iets anders doen was nooit een optie geweest. Maar als hij dat wel zou doen, dan zou dat aan zijn identiteit toch niets veranderen? Dan is hij toch nog steeds een leuke partner, vriend en vader?
Met name het ouderschap doet Ruben op Leveller anders naar de wereld kijken. Zo is Philip Larkins beroemde gedicht ‘This Be The Verse’ de voornaamste inspiratiebron voor ‘Heartaches’. Ook op ‘Father’ reflecteert Ruben op hoe hij is opgevoed en wat hij zijn eigen kinderen meegeeft: hoe ervaart het kind de tomeloze passie van de ouder?
Dat Ruben een lastig jaar had, schemert regelmatig door, zoals op ‘Good Intentions’: dansen doet hij daarop het liefst op zijn slaapkamer, weg van de menigte. Maar het maken van Leveller blijkt uiteindelijk ook een heel bevrijdende ervaring. Op ‘The Shape You’re In’ ziet Ruben zich op een feestje vol muzikanten en kunstenaars omringd door gelijkgestemden en beseft: ik kan die benauwende druk van buitenaf, die geldingsdrang ook loslaten, even nergens anders rekening mee houden.
In de studio lijkt dat bewuste feestje voort te duren. De muzikanten waarmee hij ook OCEANS schreef – Nicky Hustinx, Wessel Herbschleb, Julian du Perron en producer Ferdy van der Singel – zijn tevens vrienden en vertrouwenspersonen, het perfecte gezelschap om de ideeën van Ruben uit de binnenkamer te lokken en naar een hoger niveau te tillen. Vooral instrumentaal wordt zodoende de koers aangehouden die op de voorganger is ingezet en raken aloude soul- en jazz invloeden verder verwikkeld in een gelaagde indie-sound die doet denken aan Sufjan Stevens, Bon Iver en Radiohead. Het is een proces van heroriëntatie die Ruben doet beseffen dat de muziek – het vakmanschap en niet de opsmuk of het eindeloos streven naar succes – inderdaad nog altijd zijn roeping is.
Ruben zal de EP na de zomer luister bij zetten middels een theatertournee die een combinatie van muziek en verhalen zal laten horen. Voor de volledige tourlijst, zie https://rubenhein.nl
