Op zaterdag 16 december speelt klassiek gitarist en componist Robin Scherpen onder meer repertoire van zijn solodebuut For the Unseen in de Basement Sessions in het Concertgebouw Amsterdam. “Klassieke gitaar in zijn mooiste vorm” schreef De Gitarist. (info & tickets).
For the Unseen – een verhaal van donker en licht
For the Unseen is de titel van het eerste soloalbum van klassiek gitarist en componist Robin Scherpen. Bijzonder is het artistieke proces waarin For the Unseen tot stand kwam. De fundamenten voor de 11 neoklassieke gitaarcomposities werden gelegd in een periode waarin Robin geen licht kon verdragen omdat zijn ogen moesten herstellen van oogoperaties. Hij componeerde in het donker, los van partituren vertrouwde hij volledig op intuïtie. De donkere tijd bleek geen beperking maar juist een bevrijding. “Zonder visuele ruis voel ik de volledige vrijheid om vanuit het hart te componeren.”
Zijn composities zijn soms dynamisch, soms verstild en meditatief maar overal horen we zijn voorliefde voor melancholische melodieën waarin de klassieke gitaar in haar zuiverste vorm tot uiting komt. Centraal staat de zoektocht naar harmonie tussen het licht en het donker. Juist omdat voor Scherpen de letterlijke duisternis de voorwaarde is om lichtheid te creëren. Het album For the Unseen is een eerbetoon aan de afgesloten periode waarin hij het schreef en aan het kracht putten uit tegenslagen.
Ondertussen is het zicht in zijn linkeroog voor de helft teruggekeerd, maar componeren doet Scherpen nog steeds in het donker. “Ik omarm die ultieme vrijheid. Ik trek me terug in een donkere ruimte en laat de muziek zijn weg vinden”.
Nieuwe stroming componisten
Robin Scherpen is als muzikant breed georiënteerd. Na zijn studie klassieke gitaar aan het ArtEZ conservatorium werkte hij 3 jaar lang als vaste gitarist in de band van Herman van Veen waar hij tijdens het touren zijn master behaalde. Inspiratiebronnen die hij noemt variëren van Astor Piazzolla, Agustin Barrios Mangore en Bach tot Paul Simon en Bon Iver. Voor zijn recente composities heeft hij zich ook laten inspireren door de nieuwe stroming internationale neoklassieke musici als Hania Rania, Ólafur Arnalds en Nils Frahm. Eigentijdse componisten voor wie muziek veelal onderdeel is van een groter geheel en de zeggingskracht voorop staat.
