Robby Krieger weet dat wanneer je de juiste groep muzikanten bij elkaar brengt en vertrouwt op het creatieve proces, er magie ontstaat. Als lid van The Doors begrijpt de gitarist intuïtief de schoonheid van vrij vloeiende samenwerking en telepathische groepsinteractie. Het titelloze debuut van zijn nieuwe band Robby Krieger And The Soul Savages is daar het levende bewijs van.

Robby Krieger And The Soul Savages is in old school stijl opgenomen met een stel vrienden die aan het jammen en opnemen waren in een ontspannen studiosetting. Opgenomen in Robby’s eigen Love Street Studios in Glendale, Californië, verkent Robby filmische groovemuziek geïnspireerd door klassieke soul, jazz uit de jaren zestig, blues, rock, psychedelische rock en meer.

“Ik heb deze studio de afgelopen zes of zeven jaar gehad, en het heeft me echt een stap verder gebracht als muzikant”, zegt Robby. “We schreven samen en soulmuziek werd een belangrijke basis van dit album. Deze jongens zijn spelers van wereldklasse – ze hebben samengewerkt met Aretha Franklin, Stevie Wonder, Chaka Kahn, Lenny Kravitz – ze hebben die geweldige groove-achtergrond.

Robby is een Rock and Roll Hall of Famer en hij wordt door het tijdschrift Rolling Stone vermeld als een van de 100 grootste gitaristen aller tijden. Hij schreef of co-schreef veel van de meest legendarische nummers van The Doors, waaronder ‘Light My Fire’, ‘Love Me Two Times’, ‘Touch Me’ en ‘Love Her Madly’. Sinds de jaren zeventig is Robby uitgegroeid tot een succesvolle jazz-fusiongitarist met een goed ontvangen catalogus van soloalbums, waaronder de Grammy-genomineerde plaat Singularity. Robby is ook actief gebleven in de jamwereld met artiesten als Gov’t Mule en Alice In Chains. Onlangs bracht hij de onthullende memoires uit, Set the Night on Fire: Living, Dying, and Playing Guitar With the Doors.

Credit: Robiee Ziegler 

Fans van de unieke stijl van de gitarist zullen blij zijn dat zijn nieuwste album vol staat met Robby-ismen. Robby Krieger And The Soul Savages bruist van zijn gevierde fingerstyle fretwork, inclusief Robby’s avontuurlijke jazzy en microtonale slide-gitaarspel; zijn slinkse, op funk geïnspireerde ritmewerk; en zijn zijdezachte octaafspel in Wes Montgomery-stijl. Het album met tien nummers verkent de soul-jazz, dirty blues en noir-achtige roots van The Doors en bevordert tegelijkertijd Robby’s carrière als jazz-fusiongitarist.

“Deze band inspireerde een speelstijl die ik al een tijdje niet meer had gedaan, en het inspireerde mij ook om nieuwe dingen te doen. In het verleden reserveerde ik mijn slide-spel bijvoorbeeld voor meer bluesachtige dingen, maar op dit album speelde ik slide over jazz-, funk- en soulgrooves. Ik wil blijven evolueren en deze jongens inspireren mij echt.”

Samen met Robby op deze volledig instrumentale odyssee van psych-rock soul zijn componisten, instrumentalisten en bandleden van de bovenste plank. Bassist-songwriter Kevin “Brandino” Brandon schreef en nam samen met Robby op voor het Singularity-album, en hij heeft meer dan een half dozijn Grammy-prijzen en drie Emmy-prijzen gewonnen. Zijn uitgebreide CV bevat credits met James Brown, Aretha Franklin, Michael Jackson en Beyonce. Toetsenist-songwriter Ed Roth is een Grammy-genomineerde die bekend staat om zijn werk in jazz, rock en pop, met een robuust cv dat samenwerkingen bevat met Ringo Starr, Brothers Johnson, Coolio, Shuggie Otis en Annie Lennox. En drummer-songwriter Franklin Vanderbilt brengt woestheid in de ziel van de band met zijn fatback-groove en jazzy behendigheid. Zijn credits omvatten onder meer de legendarische Chaka Khan, opnames met fusionjazzpionier Stanley Clarke en als tourend drummer voor Lenny Kravitz.

Robby Krieger And The Soul Savages opent met ‘Shark Skin Suit’, een verkwikkende dosis lysergische funk die doet denken aan P-Funk, Jimmy Smith en The Doors. Hier zijn Robby’s slide-gitaarpartijen enorm melodieus en raken ze met technische precisie en verbeeldingskracht blues, jazz, Indiase sitarmuziek en acid rock uit de jaren zestig. De toetsen hier doen denken aan het kleurwervelende P-Funk-werk van Bernie Worrell, terwijl Ed de zaken aanstekelijk funky en technisch-gekleurde textuur houdt. De ritmesectie legt vlezige en overzichtelijke grooves neer ter ondersteuning van de vruchtbare improvisaties.

Robby verteld dat het kwartet zijn draai vond op het filmisch funky ‘Day In L.A’, en het voelt absoluut als een mijlpaal. “Ricochet Rabbit” vindt Robby in een vlotte jazzer-modus, waarbij hij prachtige octaaf-jazzlijnen speelt, geïnspireerd door wijlen Wes Montgomery, gecombineerd met enkele moderne jazz-funk-stijlen. Het groovy maar vreemd gemeten ‘Math Problem’ heeft de toepasselijke naam met zijn speels verschuivende maatsoorten. Robby speelt moeiteloos bluesachtige licks en kronkelige, door jazz beïnvloede lijnen over de uitdagende tijdswisselingen.

Hou de socials en www.robbykrieger.com in de gaten voor meer updates.