De country zanger Willy Nelson bereik vanzelf de 100 jarige leeftijd. Daar waar hij zijn recente albums waren zeker de moeite waard en met zijn 77ste studio album weet hij een andere weg in te slaan.
Niet dat Nelson de country de rug toekeert, integendeel. Hij is wel een beetje klaar met zijn persoonlijke terugblik. Dit album heeft hij gekozen voor songs van Rodney Crowell. Een Amerikaanse country held die sinds het begin van dit millennium met regelmaat een album van het jaar heeft geproduceerd. Een man waar de country diep in zijn hart genesteld is. Nelson weet dit maar al te goed en is dan ook erg gecharmeerd op zijn nieuwe opvolger. En ja waarom dan ook niet alvast zijn songs te zingen.
Het album is dan ook een mainstream country pop album dat zeker goed zal scoren en vooral in USA. Met ‘What Kind of Love’ als openingsnummer is dit een prima openingnummer en met ‘Banks of the Old Bandera’ klinkt het album veelbelovend. Na ‘The Fly Boy and The Kid’ horen we songs die we, met alle respect, naar Henk Wijngaard songs klinken. Hier en daar een highlight met ‘Making Memories of Us’ veranderd deze gedachte niet.
Met songs van een ander te zingen mis je de soul in de songs en dat is voor mij de kern van het dit album. Nelson heeft zoveel zelf te vertellen dat het niet via een derde nodig is. Al zullen de echte countryliefhebbers hier optimaal van genieten.
