De Amerikaanse shockrockers van de jaren 80, W.A.S.P. kregen we dit jaar nog te zien in Nederland. Nu verschijn er een box met een terugblik van de Capitol jaren.
Blackie Lawless, Chris Holmes, Tony Richards en Randy Piper presenteerden het titelloos debuut album 40 jaar geleden. De band had al een naam als shockerende act van L.A. Met een seksistische podium act voor 18 jaar en ouder en een single Animal (F*** Like A Beast) wist men al een hele schare fans voor zich te winnen voordat het album in de winkel lag.
Met ‘I Wanna Be Somebody’, Tormentor’, ‘L.O.V.E. Machine’ en ‘On Your Knees’ werd het album al snel door de conservatieve PMRC bestempelt tot een oversekst album dat niet kon. Het kreeg zelfs een 18+ stempel en het stickertje van ouderlijke controle was geboren. Dan stond de single er nog niet eens op!
Een album vol heftige songs zou je zeggen, maar dat valt best mee. Het zijn lekkere meebrul rocksongs en met ‘Sleeping (In the Fire)’ en ‘The Flame’ maakt het een eerder een lekkere rockplaat dan dat het te heftig is.
De singles krijgen covers als b kant waaronder ‘Mississippi Queen’ van Mountain en ‘DB blues’.
The Last Command
Tony Richards wordt vervangen door Steve Riley die we later bij LA Guns terug zien. Het tweede album kent meer een commercieel tintje. Het succes smaakt naar meer en the Last Command is met ‘Wild Child’ en ‘Blind In Texas’ rock and roll succes. Het werden hits en het album kreeg goud in US, Finland en Canada. De band gaat met grote acts op tour. Al zijn de songs een verzameling van eerder geschreven songs van producer Spencer Proffer en Blackie Lawless aangevuld met met enkele nieuwe. Songs als ‘Cries in the Night’ , Widowmaker’ en ‘The Last Command’ zijn nog steeds lekkere rocksongs.
Welcome To The Electric Circus & Live at The Raw
Met de nieuwe bassist Johnny Rod op bas, neemt Lawless de gitaar ter hand. Met een heerlijke titel en meer rocksong komt ‘Welcome Into The Electric Circus’ op de markt. De band weet met Asford & Simpson geschreven Ray Charles cover ‘I Don’t Need No Docter’ weer te scoren nadat ’95 Nasty’ de rode loper had uitgelegd. Het album werd vooral een album dat prima songs had en een cover Easy Living van Uriah Heep. Toch bleef het gematigd als album terwijl het live wel goed uitpakte. Vandaar dat er vlot een Live at the Raw album verscheen. Een prima verzamelaar met de soundtrack van Ghoullies II ‘Scream Until You Like It’.
Het bleek het laatste album et Steve Riley te zijn en de band concentreerde 3 jaar lang op het vervolg. Een meesterwerk als je het mij vraagt.
The Headless Children
Het album was commercieel een succes. De hoes van het album zegt veel over de band, de sociale en maatschappelijke issues waar de band eerder geen aandacht aan schonk kreeg hier de ruimte.
De nieuwe drummer is Quiet Riot drummer Frankie Banali sluit op muzikale inhoud goed aan. Uriah Heep toetsenist Ken Hensley schuift als gast aan en WASP is nu een trio. De cover van Jethro Tull ‘Locomotive Breath’ komt later op de geremasterde versie. Met ‘The Real Me’ van The Who werd al een knipoog gegeven naar wat na dit album zou gebeuren. Toch is het een heerlijk album met ‘Mean Man’, ‘Maneater’, ‘Forever Free’ en het 7 minuten durende ‘the Heretic (The Lost Child)’ waar het album mee begint. Een meesterstuk waarbij we toen reikhalzend naar het vervolg keken.
The Crimson Idol of Idol of Crime
Het succes lacht Lawless toe en werkt gelijktijdig aan een tweede album. Samen met Kiss en Meatloaf gitarist Bob Kulick en Frankie Banali (en oud drummer Stet Howland en Dough Aldrich) maakt hij het concept album The Crimson Idol. Een album dat als rockopera moet fungeren waarbij rockster Jonathan Steel zijn rise and fall werd verteld.
Wanneer Lawless dit solo album wil uitbrengen werd het ook tijd voor een nieuw WASP album. Fans vroegen er om en Lawless wilde dit als WASP album presenteren. Hier was medeoprichter Chris Holmes het niet mee eens en protesteert door niet meer te spelen. WASP is nu alleen Lawless en Crimson Idol stond niet op het lijstje van Capitol records. Het album The Crimson Idol verschijnt op Parlofoon records.
Still Not Black Enough
Het was het einde van de band en Capitol record gaat op zoek naar wat er nog ligt. Een album Last Cut is een verzamelalbum met remixen en niet eerder uitgebrachte songs ‘Sunset And Babylon’ en ‘Rock and Roll To Death’. Tevens krijgt het de Crimson songs ‘Chainsaw Charlie’ en ‘the Idol’ mee. Hiermee omarmd Capitol records het album alsnog.
WASP is dood en gelijk een legendarisch album afgeleverd. Het succes van de Capitol records komt niet meer terug en Lawless nieuw album wordt op het kleine Castle/ Raw power label uitgebracht. Het kent hetzelfde verhaal solo of onder de naam WASP. Met het verlies van zijn moeder noemt hij het ironisch Still Not Black Enough.
De rise and fall doet denken aan Lawless zelf en hij krabbelt zeker weer op met The Neon God albums, Babylon, Golgotha en wordt pas in 2018 ReIdolized tot een soundtrack en succes gebracht.
Het is maakt de reden tot het succes voor Capitol weer tot leven. Holmes woont tegenwoordig in Frankrijk en lijdt aan de k ziekte maar wordt geholpen door zijn oude maatjes en fans. Hij speelt met de band Mean Man.
Met deze box vol nostalgie wordt aangevuld met b kantjes van singles en demo tracks als ‘Fles and Fire’, ‘From Who the Bell Tolls’, ‘Lake of Fools’ en ‘War Cry’ . Met het 7 minuten durende ‘When the Levee Breaks’. Even heerlijk terug in de tijd en dan lijkt deze tijd weer tijdloos te zijn.