Na een stilte die zo’n beetje zes jaar duurde is daar eindelijk maar eveneens onverwacht een nieuw album van Trust Fund, het project van Ellis Jones dat de alleszeggende titel Has It Been A While? heeft gekregen.
Van band naar soloproject
Tussen 2015 en 2018 bracht Trust Fund een respectabel aantal albums uit met uiteraard Jones als frontman waarbij Bringing the Backline het laatste volwaardige album was. Op elk album en tour vormden andere muzikanten de begeleidingsband en feitelijk is Ellis Jones de enige constante factor. In 2022 was er nog een EP maar iedereen was toch echt overtuigd dat een compleet nieuw album nog ver weg zou zijn. In Engeland is dan ook verheugd gereageerd op Has It Been A While? terwijl in Nederland dit nieuwe album nauwelijks aandacht heeft gehad. Het grootste verschil met de Indie-achtige muziek waarmee we de band associëren is dat we op Has It Been A While? feitelijk te maken hebben met een soloalbum van Jones waarbij hij terugkeert naar Folkmuziek in pure vorm.
Diverse thema’s en personages
We horen Jones over het algemeen zacht, soms zelfs wat fluisterend zingen en het instrumentarium bestaat vrijwel overal uit akoestische gitaren en strijkers. Soms zingt de Brit over personages zoals bij ‘Curtis’ maar hij raakt ook thema’s als jeugdigheid met de bijbehorende herinneringen en soms actuele maatschappelijke issues. Tijdens het beluisteren van dit nieuwe album kan het zo maar zijn dat het herinneringen oproept aan Nick Drake of Belle and Sebastian tijdens hun beginperiode. Ook qua songteksten maakt hij het zich niet makkelijk en bij de eerste kennismaking met Jones “nieuwe stijl” op ‘Leaving The Party’ horen we hem zelfs over Spinoza en Nietszche zingen.
Delicate, sobere Folk
Eén van de hoogtepunten is ‘The Mirror’ een smaakvol duet met Celia MacDougall waarbij het couplet waarin hun stemmen samensmelten het meest aansprekend is. Ook ‘A Wooden Medal’, voortdrijvend op een lichte Bossa-Nova melodielijn, is een aangename variatie want Jones kiest op Has It Been A While? voor die sobere benadering; naast zijn stem horen we alleen en akoestische gitaar en strijkers al zorgt de trompet van Dave Westley op ‘I Look For Him’ voor een spaarzame nuance. ‘In The Air’, dat een vakantieromance beschrijft (“I’ll will and resentment, you surely harbour some / For how we spent the weekend: asleep in harbour sun”) is uiterst gevoelig en op geheel eigen wijze wordt het verval van een stad verteld op ‘New University’. Na het wat jazzy-achtige titelnummer sluit de Brit af met ‘One Calendar Year’ waarbij hij zijn kopstem gebruikt en waar we ook voor de laatste keer kunnen genieten van de strijkersarrangementen en waar een tweede stem de kers op de taart is. Has It Been A While? is het antwoord geven op die vraag. Want na die relatieve stilte is Trust Fund terug maar dan wel met een ander geluid; delicaat, puur en sober waarbij de fluisterzachte stem van Jones de constante factor is en waarbij iets meer nuances gewenst zijn. Veel luisterplezier!
