Trentemøller – Memoria
Op het zesde album van de Deense Multi-instrumentalist Anders Trentemøller zijn we bij de volgende halte van zijn muzikale reis aangekomen. Memoria heeft een speeltijd van bijna een uur en een kwartier en de Deen kiest ervoor om dit nieuwe album ergens op het snijvlak te duiden tussen Ambient, Dreampop en Shoegaze.
De stem van Lisbet Fritze
Noem het marketing, noem het de fans opwarmen…. sinds vorig jaar september werd er met regelmaat een nieuwe single de ether ingeslingerd in aanloop naar dit nieuwe, toch wel bijzondere album dat dus met veertien tracks een lange speeltijd kent. Maar niet té lang hoor blijkt al na enkele luisterbeurten. Met opener ‘Veil Of White’ wordt de reis die hij sinds zijn vorige album Obverse heeft afgelegd duidelijk; de gedempte vocalen van de alleskunner zelf en Lisbet Fritze weerklinken tussen de diffuse gitaren en drums en het lijkt alsof je op zoek naar het onbekende bent. Vervolgens zijn bij ‘No More Kissing In The Rain’ de ingrediënten hetzelfde maar het nummer heeft meer vaart en is misschien wel de meest poppy track op Memoria. Ook op het post-rock achtige ‘In The Gloaming’ horen we naast Anders de zalvende stem van Lisbet
Van Ambient naar stuwende ritmes
Binnen die door Trentemøller gecreëerde gedachtewereld op Memoria is het merendeel van de tracks instrumentaal, maar als geen ander beheerst de Deen de kunst om de spanningsboog hoog te houden. Of we nu het wat dreigende ‘Darklands’ noemen of het brute ‘When The Sun Explodes’, waar we synths en drums in een koortsachtig ritme terug horen, je voelt die spanning in al je vezels terug. Bij het bijna acht minuten durende ‘Dead Or Alive’ doet Anders er nog een schepje bovenop en vormt de daaropvolgende track ‘All Too Soon’ een welkom rustpunt waar de zalvende stem van Lisbet nu aangenaam danst op een vlot lopend drum-loopje. ‘Glow’ is wat experimenteler waarbij de Deen wat randjes opzoekt binnen de elektronische muziek en zo richting het einde lijkt het alsof Anders voor een soort toegankelijk afbouwscenario kiest zonder dat er kwaliteit verloren gaat. ‘Drifting Star’ is een ijzersterke track met postrock-elementen, met het dromerige ‘Like A Daydream’ is daar nog één keer die zoetgevooisde stem van Lisbet Fritze en met ‘Linger’ is daar nog een laatste Ambient instrumentaal kunststukje van de Deen. Wederom een fijne plaat met een duidelijke kop en staart waarbij er best aan de volumeknop gedraaid mag worden. Veel luisterplezier.
