Transport Aerian – Skywound

Het Belgische Transport Aerian is in 2003 begonnen als project van oprichter en multi-instrumentalist ‘Hamlet’, maar is uitgegroeid tot band. De line-up is wisselend, afhankelijk van wat de creativiteit van de band op dat moment vraagt. Hamlet laat zich nooit beperken en combineert progrock als basis met diverse elementen uit verschillende genres. Met hemzelf op zang en basgitaar, Stefan Boeykens op gitaar, Umut Eldem op keyboard en Paul de Smet op drums en viool is de line-up gevonden voor het zesde studio-album Skywound.

Het album

Skywound is een conceptalbum wat zich qua thema voornamelijk focust op de tragedie van een liefdeskoppel dat zich middenin de gebeurtenissen bevindt van een wereld die zich voorbereid op oorlog en een wereld die op de rand staat van een globale catastrofe. Skywound opent met ‘Shall not be’. Het opent met een kort, proggy intro waarna het overgaat in rustige, atmosferische muziek om vervolgens weer over te gaan in rock met rauwe zang. ‘At the cliff’ begint ook rustig en bouwt mooi op. Er wordt op vertellende wijze gezongen. Het eindigt heavy met intense zang en hoge uithalen. Daarna volgt de eerste interlude ‘Fracture I’ met heen en weer gonzende gitaar en zang van Rachel Bauer. ‘Lunatic’ lijkt een soort medley met stukjes van totaal verschillende nummers. et Het is heel afwisselend. Weer een heel andere track is ‘Latgalian gothic’. Het opent met een electronische beat en heeft een onheilspellend geluid. Onder meer door de slepende viool. Single ‘Falling 20’ heeft een melancholisch intro met bijna gesproken zang, maar wordt heavier met rauwe zang. ‘Fracture II’ is de tweede interlude met een electronische beat en gesproken woord van Bauer. ‘Kuznetsov’ is wat trager met gesproken woord met het geluid van proggy jazz, zoals het omschreven zou kunnen worden. Daarna is al de derde interlude ‘Fracture III’ met akoestische gitaar en wederom gesproken woord van Bauer. ‘The effect’ is echt weer meer een rocknummer en ‘Moses’ is een combinatie van heavy metal met jazz. De vierde en laatste interlude ‘’Fracture IV’  geeft een licht geluid van akoestische gitaar. Het album sluit af met de titeltrack ‘Skywound’. Het is afwisslend met elementen van het album wat hier ook mooi samenkomt.

Eindoordeel

De afwisselende zang van Hamlet is passend bij de poëtische teksten. De zang is qua volume af en toe wel net iets te hard ten opzichte van de muziek. Skywound is niet voor iedereen, want heel toegankelijk is het niet, maar dat hoeft natuurlijk ook niet. Skywound is sowieso interessant om te luisteren met een goede atmosferische, melancholische flow over het geheel.