Als je als zoon van de befaamde en alom gerespecteerde John Prine muziek wilt maken én platen wilt uitbrengen moet je grote schoenen vullen. Gelukkig heeft de inmiddels 27-jarige zoon Tommy Prine de denkbeeldige schaduwen achter zich gelaten en brengt hij met This Far South een veelbelovend debuutalbum uit.
De zoon van John Prine….
De in Nashville woonachtige Prine kreeg met de in 2020 overleden John Prine als vader de muziek met de paplepel ingegoten. Maar dat betekent natuurlijk niet automatisch dat de jonge telg ook gezegend was met de genen én het daarbij behorende talent. Toch ging Tommy het avontuur aan en schreef voldoende materiaal om een album te vullen. Tommy Prine is inmiddels 27 en eigenlijk lag dit album al in 2021 klaar om uitgebracht te worden. Het feit dat Prine je achternaam is betekent dus niet dat automatisch alle deuren openen, maar mede met behulp van producer Ruston Kelly is er dan toch dit meer dan aansprekende debuutalbum This Far South.
De relatie met zijn vader
This Far South is door de bank genomen een persoonlijk getint Roots-achtig album geworden. Vanzelfsprekend zijn er enkele nummers waarbij Prine achterom kijkt en hij terug denkt aan mensen uit zijn “inner circle”. In de gevoelige ballad ‘By The Way’, die door een mooie piano-intro kleur krijgt, zingt hij “By the way, people say I look just like you / I wish I stayed and unpacked all of my bags / All the times I’ll always miss are the times we never had,” als hij terug denkt aan de relatie met zijn vader. Bij het akoestische en Folkachtige ‘Letter To My Brother’ haalt hij herinneringen op aan een overleden vriend en bij ‘Boyhood’ staat de relatie met zijn broer centraal. Ook hier kiest hij voor een akoestisch arrangement met pedalsteel waardoor dit nummer iets meer Country-invloeden meekrijgt. Eén van de absolute hoogtepunten is ‘Some Things’, een prachtig mijmerend nummer vol roots-invloeden dat na een paar luisterbeurten onder je huid kruipt. Bij het album is een boekje bijgevoegd waar al die fraaie teksten in terug te vinden zijn.
Zijn demonen achter zich laten
Maar het album opent anders; de stevige rocker ‘Elohim’ (Hebreeuws voor God) is een weergave van de ingehouden woede en verdriet over het verlies van zijn vader maar evengoed dat van enkele vrienden die Prine heeft verloren vanwege diverse verslavingen. Vervolgens daar het fraaie midtempo ‘Crashing Again’ en zo krijgen we ook tijd om aan die authentieke stem van “de zoon van” te wennen. Warm, soms donker maar vooral oprecht en eerlijk en met een fijn randje. Want ook Tommy heeft donkere periodes gekend zoals hij ook in de persoonlijke titelsong horen als we hem “I’ve chosen, the habit that I’m dropping / Coming down’s exhausting / I think I need some help” horen zingen. Overigens kijkt hij bij het akoestische en Folkachtige ‘Letter To My Brother’ nog een keer achterom als hij herinneringen aan een overleden vriend terug haalt. De vrolijke en stuwende rocker ‘Mirror And A Kitchen Sink’ vormt dan nog een prima en welkom breekpunt. De afsluiter is een ode aan zijn echtgenote; ‘I Love You, Always’, een gevoelige ballad is een prachtige ode aan zijn vrouw Savannah. This Far South is binnen de context een indrukwekkend maar vooral persoonlijk debuutalbum geworden. Laten we hopen dat Tommy Prine zijn demonen definitief achter zich kan laten en ons nog op veel mooie muziek brengt. Veel luisterplezier!
