We schrijven 1977, een tijd waar Satuday Night Fever met John Travolta de filmzalen vulde en waar the Bee Gees hun soundtrack album wereldwijd zien scoren.
Thin Lizzy werkte aan dit live album. Een van de mooiste live albums ooit gemaakt. Live and Dangerous kent nu na 45 jaar een re-issue waarbij er bijna 70 unreleased songs aan toegevoegd zijn.
Het origineel kent een samenvatting van de show in Philadelphia. Het was tijdens de tour van de albums Emerald en Bad Reputation. Daar waar Scott Gorham en Brian Robertson een van de best op elkaar ingespeelde gitaristen waren. Brian Downey achter de drums en de charismatische, donker getinte Ier Phil Lynott op zang en bas. Het was de tijd dat er geen mega shows waren. Kleine zalen met veel bier en ene Huey Lewis als gast in US aantrad.
Dit is een re-release van 8 cd’s waarbij men een keus neemt om het origineel geremasterd op de eerste cd te zetten. De tweede cd kent de show van het toen fameuze Hammersmith Odeon. Het mekka van London dat te vergelijken is met de Ziggo Dome van nu. De band weet met hun eigen variatie binnen de songs iedere avond een nieuw feestje te geven. Met het 9 minuten durende ‘Still In Love With You’ en ‘Baby Drive Me Crazy’ begrijpen we wel dat Gary Moore als gitarist binnen deze kaders kan opereren. Hij zal later dan ook deze songs voor het publiek gaan spelen.
Huey Lewis
Al is deze band altijd De Thin Lizzy band geweest. De drums die de band naar grote hoogten stuwde en de ruimte voor gasten zoals Huey Lewis en John Earle op ‘Dancing in the Moonlight’ brengt dat songs altijd een verrassing konden zijn. Al speelde men dit al jaren. Het geeft aan dat deze band niet voor niets een van de beste live rock acts was. En dan vraag je af hoe deze band in de huidige tijd zou doen.
Het is mooi dat dit album een uitgebreide versie kent, toch is 8 x 17-20 songs, ruim 9 uur, best veel en is de nostalgie van 17 meesterlijke songs iets om te koesteren.
De eerste cd is het origineel album zoals het is uitgebracht.
cd 2, 3 en 4 kent de volledige shows van opname in Hammersmith
cd 5 en 6 kent de volledige shows in Philadelphia
cd 7 kent de volledige show in Toronto
cd 8 kent de volledige show in London
Kwaliteit maar ook meer van hetzelfde
Het is dan ook veel herhaling en de ene versie wat beter dan dan de andere.
Dat het originele album de status classic kreeg is door de gekozen (versie) songs, al missen we ‘Soldiers of Fortune’, ‘Me and the Boys are Wondering’, ‘It’s Only Money’ en ‘Opium Trail’.
Het is hier allemaal terug te horen, al blijft het origine voor mij nog het best. De songs zijn heerlijke en het gitaarwerk is overal even bijzonder mooi. Producer Tony Visconti heeft zijn werkt top gedaan waardoor mensen ver in de toekomst van dit product konden genieten. De box is vooral voor de fans want het origineel is al goed genoeg en de rest biedt in verhouding niet veel meer.
