Het is inmiddels alweer het 8ste album van de Nederlandse folk artiest Stephan Breuer. De man opereert onder de naam The Wold of Dust en weet op zijn kleine kamer steeds betere albums te maken en te produceren. Gaman is dan ook zijn beste werk !
Net ‘Trasenster’ weet de man mooi en intens te beginnen. De sound is volwassener geworden en de samenzang maakt het geheel mooier. Het is een aanwinst in de composities die we later op het album vaker gaan horen. De keus van de instrumenten is altijd al bijzonder bij The World of Dust. Het is wederom mooi gevonden in ‘Ocean’, dat met blazers deels is ingevuld. De meelopende zanglijnen in de muziek pakt niet altijd even wenselijk uit, maar is een wijze van componeren. De logge songs ‘Parable’, ‘Apocalypse’ en ‘Serapeum’ worden afgewisseld met was uptempo songs als ‘Needle’ en de westernsound van ‘Elliott.
The World of Dust weet met met een rustig nummer ‘Universe 1979’ het album af te ronden. Een album waarmee een stap naar de toekomst wordt gezet. Mooi gedaan!
