In 2011 leverden ze met What Did You Expect from the Vaccines? het best verkopende debuutalbum tot dan toe af in het Verenigd Koninkrijk. We hebben het hier over The Vaccines, de veelbelovende band uit Londen die na enkele personele wijzigingen afgelopen weekend hun zesde album Pick-Up Full of Pink Carnations uitbracht.
Hernieuwede kennismaking
De band behoorde toch wel tot de “major-league” binnen de Indiepop/rock maar hun laatste album Back In Love City uit 2021 ontving niet dezelfde positieve reacties als de vorige vier. Het album was meer elektronisch georiënteerd en de vernislaag was volgens de fans en luisteraars te dik aangezet. Met Pick-Up Full Of Pink Carnations keert de band weer terug het toch wel vertrouwde geluid en in tien tracks met een speeltijd van amper een half uur is daar eigenlijk een hernieuwde kennismaking. Vorig jaar nam gitarist Freddie Cowan het besluit om voor zijn gezin te kiezen en verliet de band waardoor Justin Young nu naast zanger ook de rol van leadgitarist vervult. Geflankeerd door Yoann Intonti op drums, gitarist Tim Lanham en Árni Árnason op basgitaar maakt de band dus een vliegende start.
Albumcover met een boodschap
Misschien dat “schoenmaker blijf bij je leest” wel van toepassing is want met dit nieuwe album levert de band wel weer een prima visitekaartje af. Young vertelde in een interview dan ook : “There’s a sense of nostalgia and looking in the rear view mirror and wondering if what you left behind is better than what you’re heading towards”. Dat verklaart misschien ook wel de cover van het album die alleen al een reden is om deze nieuwe plaat aan te schaffen. Met ‘Sometimes. I Swear’ schieten de heren uit de startblokken waarbij een knipoog naar The Killers niet vreemd is overigens. Vervolgens zijn daar de uiterst energieke en bruisende singles ‘Heartbreak Kid’ en ‘Lunar Eclipse’, waarbij het lastig stilzitten is. ‘Discount De Kooning (Last One Standing)’, met wat vervormd gitaarspel, brengt ons zelfs naar de dansvloer maar vormt wel een heel fijn muzikaal uitstapje.
Don McLean
Dat met voor dit album de samenwerking met producer Andrew Wells heeft opgezocht is terug te horen in de totale productie. Het geheel klinkt energiek, krachtig met soepele melodielijnen als basis. Luister maar eens naar het ‘Primitive Man’ of naar ‘Another Nightmare’ met een toepasselijke, haast donkere baslijn. De albumtitel is overigens een rechtstreekse verwijzing naar Don McLean’s American Pie (“I was a lonely teenage broncin’ buck / With a pink carnation in a pick-up truck”), waarmee feitelijk het thema van dit album wordt weergegeven, namelijk het verlies van dromen. ‘Sunkissed’ is met een new-wave-knipoog één van de verrassingen op dit zesde album van de band, evenals de pulserende afsluiter Anonymous in Los Feliz waar frontman Young nog maar eens achterom kijkt en je nog maar eens beseft hoe goed gekozen de albumcover is. Pick-Up Full of Pink Carnations is misschien relatief kort, niet vernieuwend maar komt wel binnen en voelt als een warme deken. We zijn benieuwd hoe de band, die een meer dan goede live-reputatie heeft, zich in het uitverkochte Paradiso gaat presenteren. Veel luisterplezier!
