The Monochrome Set – Allhallowtide
Hun carrière duurt al meer dan 40 jaar en met het 16e album Allhallowtide wordt er een stilte van een kleine drie jaar doorbroken. De Britse band The Monochrome Set, die rond 1978 door frontman Ganesh Seshadri alias “Bid” werd opgericht, weet dus altijd nog niet van ophouden en levert met Allhallowtide een puik schijfje met Britse popmuziek af.
Veteranen uit de Britse popscene
Je hebt er een kleine studie voor nodig om alle personeelswijzingen van de afgelopen vier decennia te kunnen volgen maar naast “Bid” zijn daar natuurlijk zijn rechterhand Andy Warren op basgitaar, Mike Urban op drums en nieuwkomer Athen Ayren op toetsen. In de beginjaren maakte de band naam binnen de Punkrockscene, hetgeen niet vreemd is want bassist Warren speelde nog mee in The Ants, de band van ‘Stand And Deliver’ Adam & The Ants. De veteranen uit de Britse popscene openen met de melodieuze titelsong en meteen horen we daar een eerste verrassing met Alice Healey als achtergrondzangeres. Vervolgens zijn daar enkele uptempo nummers zoals ‘Ballad Of The Flaming Man’ en ‘My Deep Shoreline’ en de we zijn na een drietal nummers volledig overtuigd dat we hier naar een Britse band luisteren.
Invloeden uit de jaren ’70
En zo blijkt de band nog steeds in staat om na al die jaren een prima en boeiend album af te leveren waarbij de teksten vaak wat donker en scherp zijn. Op een nummer als ‘Moon Garden’ zet “Bid” zelfs zijn baritonstem op en ‘Really In The Wrong Town’ blijkt een catchy stukje Britpop te zijn waarbij stilzitten lastig is. Ook de single ‘Hello, Save Me’ kent een dergelijk aanstekelijke melodie. Maar natuurlijk vinden we ook wat rustigere nummers terug zoals het ietwat melancholische ‘Box Of Sorrows’ waar de doorleefde stem van “Bid” volledig tot zijn recht komt en waar gitaar en piano het nummer verder inkleuren. ‘In A Chapel Of A Personal Design’ is lekker zwierig en het wat donkere ‘Resplendant In A Darkness’ is een erg fijn popliedje waarbij de invloeden uit de jaren ’70 als vanzelf boven komen drijven. De instrumentale afsluiter ‘Parapluie’ valt een beetje uit de toon; naast een ruim anderhalve minuut durende pianomelodie horen we inderdaad de stromende regen uit de lucht vallen…… Met Allhallowtide schrijft de band hun zoveelste muzikale hoofdstuk en bewijzen ze dat ze nog lang niet klaar zijn en nog jaren meekunnen. Veel luisterplezier.
