Zegt de naam Hans Petter Gundersen u iets? De muziekliefhebber zal bevestigend knikken maar het kan zo maar zijn dat de naam u niets zegt. Toch heeft de Noorse producer en multi-instrumentalist niet één, maar waarschijnlijk twee muzikale levens achter de rug. Onlangs was daar Modern Nostalgia, het laatste album van zijn project The Last Hurrah!
“Lauren Canyon”-sound
Gundersen wat gitarist in menig band zoals Animal Farm maar was ook actief in Indigo Planet. Ook als producer heeft hij zijn sporen verdiend en als iets is waar de muzikale duizendpoot zich niet aan waagt dan is het zingen. Modern Nostalgia is alweer het vijfde album en is een logische opvolger van de vorige twee album waar hij nadrukkelijk op zoek gaat naar de “Laurel Canyon”-sound. Flarden van muziek van namen als Serge Gainsboug en Marianne Faithful zijn als het ware voelbaar. Vooral de stem van Maria Due is bepalend voor het eerste deel van het album, oftewel de A-kant als je dit kleinood op vinyl koopt. Want de uiterst creatieve Gundersen is het gelukt op de “A-kant” als het ware Europees te laten klinken en de “B-kant” Amerikaans.
Invloed jaren ’70 Franse Pop
Meest sprekende voorbeeld is ‘L’Albatros’, dat door Maria in het Frans als een soort spoken-word wordt ingekleurd en de romantiek uit de jaren ’70 levendig op weet te roepen. Ook de andere tracks van het eerste deel ademen de romantiek van enkele decennia geleden en de stem van Maria zorgt ervoor dat ‘Civilized Wilderness’ en het vlotte ‘Bonnie Michelle’ dat typische Franse “poppy” geluid krijgen. Tijdens de pandemie verhuisde Gundersen met zijn vrouw Cecilie Leganger naar Bovagen waar ze in de kelder een studio bouwden. Cecillie bouwde na haar imponerende handbal carrière (ze is Noorwegen’s beroemdste en meest succesvolle keeper) een carrière op als pianiste en op Modern Nostalgia is Cecilie de pianiste van dienst. Na het meer dan prettig klinkende ‘I Do Believe’ durft de Noor het aan om het instrumentale niemendalletje dat tevens de titelsong is te gebruiken naar de andere zijde van dit album.
Van Europa naar de VS
Want na de titelsong wordt alles anders. Vocaal zijn het nu de van oorsprong Amerikanen Tim Scott McConnell, alias Ledfoot, Foster Timms en Shane Alexander die voor de vocale ondersteuning zorgen. Door de pedal-steel en meer elektrische gitaren kleurt het album vanaf hier anders en transformeert de sound van Europees naar Amerikaans. Want de kracht van dit album is dat Gundersen door de jaren heen een groot aantal vrienden om zich heen heeft verzameld die ook nog eens meer dan gemiddelde muzikanten zijn. En zo krijgen nummers als ‘Dusty Road’, het lome ‘Paradise’, ‘Healing’ en ‘Internet Troll’ een totaal ander karakter mee. Ook horen we nu Maria Due niet meer maar kiest hij voor andere vrouwelijke vocalisten. Modern Nostalgia zit muzikaal gewoon goed in elkaar en Gundersen bewijst wederom dat hij met de juiste mensen om zich heen heel goed in staat is om een aansprekend, origineel album te maken. Geef Modern Nostalgia een kans en je zult niet teleurgesteld worden. Veel luisterplezier!
