Tennessee Studs – Turn Up The Heat
In januari zou de presentatie van Turn Up The Heat plaatsvinden, het nieuwste album van de Tennessee Studs. Daarbij bestond dit collectief, dat bestaat uit drie Nederlanders, een Canadees en een Zweed, ook nog eens twintig jaar dus een feestje was op zijn plaats. Om de alom bekende reden werd de datum nogmaals verschoven maar sinds de albumpresentatie in Paradiso afgelopen weekend is deze nieuwe plaat met een aanstekelijke mix van Americana, Bluegrass en Country voor iedereen toegankelijk.
In de verte ontwaar je een fata morgana
De vijf muzikanten gaan dus al een kleine twee decennia mee en hebben ook solo en in andere samenwerkingsverbanden muziek uitgebracht en hun muzikale sporen verdiend. Toch vormen de Tennessee Studs de bindende factor en Jeroen Schmohl (dobro), Roland van Beveren (Pedal Steel/Telecaster), Jeff Cardy (mandoline), Henrik Holm (upstand Bass) en Joram Peeters (fiddle) hebben de afgelopen twintig jaar een plek veroverd binnen de Americana-scene. ‘Turn Up The Heat’ begint met de broeierige titelsong en onmiddellijk waan je jezelf op een vlakte ergens in Arizona waar je ergens in de verte een Fata Morgana ontwaart. Ondanks het akoestische instrumentarium klinkt de urgentie en is dit wel een ijzersterke opener. Vervolgens is daar ‘2511’; iets meer Country, een mooie meerstemmigheid en dit nummer doet absoluut denken aan de beginperiode van The Eagles. Dat de heren in staat zijn om hun instrumenten volledig in harmonie samen te laten klinken bewijzen ze op The Dude’, ook één van de beste nummers van dit album dat fraai vormgegeven is.
Terugblik op hun tour in Alaska
De vijf heren laten op dit nieuwe album horen dat je in twee decennia muzikale vriendschap en vakmanschap kunt uitgroeien tot een homogene band met een eigen sound. ‘Head In The Lake’ luistert heerlijk weg, ‘Down East Saloon’ vertelt over hun avonturen tijdens hun laatste tour in Alaska en met het melancholische ‘Last Days’ noemen we één van de prijsnummers met een bijdrage van Remco Sietsema op accordeon. Het feit dat alle vijf de heren niet bang zijn om voor de microfoon te gaan staan zorgt ook voor de nodige variatie én meerstemmigheid, iets wat ook weer kenmerkend is voor Turn Up The Beat. Verassingen zijn het swingende ‘Shrink’ (met Paul van Vlodrop op banjo) en de instrumentale ‘Homer Walt’ maar evengoed passen deze nummer perfect op deze rootsplaat die tot het einde boeiend blijft. Bij de afsluiter ‘Dark Matter’ komt alles nog eens een keer samen; de stemmen die fraai bij elkaar kleuren en het uitgebalanceerde instrumentarium zorgen voor een smaakvol, melancholisch stukje Americana. Turn Up The Heat is een album geworden met internationale allure met een oprecht en puur karakter. Een uiterst fijne plaat vol goede Americana die na elke luisterbeurt mooier wordt. Veel luisterplezier.
