Supersonic Blues Machine – Voodoo Nation

Wanneer ZZ Top gitarist Bill Gibbons met bassist Fabrizio Grossi een reclamefilmpje opneemt, ontstaat het idee dat er meer in het vat zit. Dat mond uit tot het schrijven van 9 songs. Wanneer Kenny Aronoff aanschuift achter de kit is de basis gelegd. Uiteindelijk kiest Gibbons voor ZZ top en een eigen solo album en laat blueszanger/gitarist zijn werk doen. Het resultaat is dat de band fantastische albums produceert, met vooral muzikale gasten. Zowel op plaat als op de bühne. Na twee albums is Kris Barras de vervanger van Lopez, die op zijn beurt een prima solo carrière kent.

Blues, rock & soul

Na het live album is Voodoo Nation het derde album van  het trio. Een album vol heerlijke bluesrock met veel soul dit keer. De band uit California wist met het tweede album Californisoul alles van de zonnige kant te zien. Nu weet het trio wat donker sausje over het geheel te brengen. Toch blijft het vanaf het begin met ‘Money’, het rockende ‘Coming Thrue’ en het soulvolle ‘Too Late’ het album lekker te beginnen.

De drive ligt lekker uptempo en met ‘You and Me’ met King Solomon Hicks lijkt het zelfs gezellig te worden.
Opvallend is de songwriter/ producer Josh Smith die hier de ruimte krijgt om zijn kunsten op een andere manier te laten zien. De producer van Bonamassa en Eric Gales (later op ‘Devil at The Doorstep’) trekt op dit album even van leer in ‘Get It On’. Dit past dan ook volledig in het concept van Supersonic Blues Machine.

De relaxte blues van ‘8 Ball Lucy’ met een lekkere bas, zangpartijen en mooie compositie is  werk dat men met Sonny Landreth weet te produceren. Terwijl Joe Louis Walker voor classic blues aanschuift. Naast Ana Popovi, Kirk Fletcher en Charlie Starr van Blackberry Smoke als gasten weten de heren van het eerste uur een album te maken dat heerlijk divers van stijl is. Het is wederom een juweeltje van deze bijzondere band.