Met “Carrie & Lowell” levert  de Amerikaanse zanger muzikant Sufjan Stevens een van zijn meest intieme en emotioneel geladen albums tot nu toe. Het album is uitgebracht in 2015 en weet met dit werk een reflectie op de complexe relatie met zijn moeder, Carrie, en zijn stiefvader, Lowell. Het album is doordrongen van thema’s als rouw, liefde, schuldgevoel en acceptatie, met een muzikale eenvoud die de rauwe emotie van de teksten versterkt. Het album is zijn legendarisch album dat nu een 10 jarig jubileum kent.

De muziek op “Carrie & Lowell” is opvallend minimalistisch, waarbij de focus ligt op Stevens’ zachte stem, akoestische gitaren en spaarzame elektronica. Dit contrast met zijn meer barokke eerdere werk, zoals “Illinois,” maakt het album des te krachtiger. De soberheid geeft ruimte aan de teksten, die als een dagboek aanvoelen. Nummers zoals “Death with Dignity” en “Fourth of July” illustreren dit perfect; ze zijn ingetogen maar doordringend, alsof Stevens fluisterend een diep geheim met je deelt.

Het album wordt gekenmerkt door een onverbloemde eerlijkheid. Stevens reflecteert op de afwezigheid en uiteindelijk overlijden van zijn moeder, die leed aan schizofrenie en verslaving. Tegelijkertijd verkent hij de liefdevolle herinneringen die hij aan haar heeft, hoe zeldzaam die ook zijn. Het titelnummer, “Carrie & Lowell,” is een schitterend voorbeeld van hoe Stevens door middel van muziek probeert betekenis te vinden in pijnlijke herinneringen. De teksten zijn prachtig en intiem, maar ook troostend in zijn welzijn.

Het nieuwe album dat nu reflecteert naar toen kent nu een tweede deel waar de demo takes intens zijn. Geen productionele verwerking maar puur.  Het ‘Death With Dignity’ en ‘Eugene’ komen hier nog beter uit de verf. Het maakt de bonus cd zoveel meer waard dan alleen het verfrissende origineel. Hierdoor is het zeker een meerwaarde op de eerste versie.