Hypocrite is het tweede echt volwaardige album van de Amerikaanse singer/songwriter Stephanie Lambring. Werkend vanuit haar woonplaats New Orleans werkte Stephanie op haar eigen, haast onverstoorbare, wijze aan dit nieuwe album waar bij ze wederom uitblinkt in het vertellen van pakkende, soms persoonlijke verhalen.
De kracht van Social Media
Al luisterend komen we tot de conclusie dat Hypocrite zowel muzikaal als tekstueel prima in elkaar steekt en niet overgoten is met het laagje glazuur dat tegenwoordig zo typerend is voor veel van wat er in de muziekstad Nashville geproduceerd wordt. Het begint al bij het wat rustige, muzikaal minimalistische maar toch beladen ‘Cover Girl’, waar de hedendaagse druk van social media bezongen wordt als we Stephanie “She watches on standby / As we tell her she’s pretty /Cover girl for inner beauty / Shine it up and sell it to me / We don’t have to believe it, do we? / Do we? / Do we?” horen zingen. De sterke, wat zwaar aangezette synths zijn hier sfeerbepalend. Vervolgens is er met ‘Good Mother’ een emotionele ballad over het moederschap en bij het Folkachtige ‘Filler’ (”But please make it look natural / It’s almost rational”) hebben we niet al te veel verbeelding nodig om te begrijpen waar de Amerikaanse het over heeft.
Bijzondere carrière
Het is dan ook niet voor niets dat ze zelf het volgende zegt over dit nieuwe album: “I’m not afraid of the uncomfortable / Oddly enough, I think you can actually find a lot of comfort in exploring it, in facing it head on and seeing it for what it really is”. De in New Orleans woonachtige singer/songwriter heeft dan ook niet een alledaags carrière-pad achter de rug. Ze schreef op jonge leeftijd met succes al liedjes voor anderen, maar na enkele jaren besloot ze de muziekindustrie de rug toe te keren. Uiteindelijk keerde ze terug maar dan wel met eigen werk en haar eigen stem. Haar album Autonomy uit 2020 ontving wereldwijd lovende kritieken en voor dit nieuwe album nam ze samen met producer Teddy Morgan de tijd. Ideeën die al jaren door haar hoofd dwaalden kregen nu vorm waarbij Stephanie maatschappelijke thema’s niet schuwt en deze in verschillende muzikale stijlen op de plaat wist te zetten
Ze speelt met genres, melodielijnen en woorden
Zo is ‘Two-Faced’ een vrolijk en uptempo nummer met duidelijke Country invloeden, worden we met ‘Purity Ring’ op een heuse indierocker getrakteerd en werpt ze met ‘Mirror’ een duistere deken over ons. Zo wordt het na elke luisterbeurt duidelijker dat Hypocrite niet zomaar een doorsnee album is. De Amerikaanse is eerlijk en open en begeeft zich regelmatig in het Americana-genre om nummers wat authentieker te laten klinken. Zo haalt ze bij het persoonlijke ‘Jasper’ en de pianoballad ‘Hospital Parking’ herinneringen op en het album wordt afgesloten met ‘Confessional’, een vrij kort Folkachtig nummer waar Stephanie zich op akoestische gitaar begeleid en met haar open en helder stemgeluid ons toch nog wat hoop meegeeft. Hypocrite is een ontwapenend en eerlijk album met tien puntgave nummers waarin Stephanie Lambring wederom bewijst een meer dan begenadigd verhalenverteller te zijn. Veel luisterplezier!
