Solitude Within is een symfonische metalband uit België en bestaat uit Emmelie Arents op zang en keyboard, Jean-Paul Laffargue op gitaar, Quincy van Overmeire op gitaar en grunts, Fré Delaey op basgitaar en Hans Sarazyn op drums. Eind 2016 hebben ze hun eerste optreden gedaan en in 2017 kwam hun debuutalbum Disappear uit. Ze zijn daarmee een relatief nieuwe band. Het nieuwe album had eerder uit zullen komen, maar de pandemie gooide roet in het eten. In 2020 was er al wel de nieuwe single ‘Astray’, maar nu mogen we ook gaan genieten van het nieuwe album When Kingdoms Fall.

Opener ‘Beautifully broken’ heeft een mooie afwisseling tussen rustig en heavy. ‘Further away’ is nog wat heavier en heeft een progressief tintje. Het neemt toe in heavyheid (voor zover dat een woord is), want het gelijknamige ‘When kingdoms fall’ doet er wat dat betreft er nog een schepje bovenop. Het is ook een van de meest interessante tracks qua melodie en zang door de variatie. ‘I’m not lost’ en ‘Ice and fire’ zijn powerballads met mooie melodieën en krachtige zang. ‘Over and over’, ‘Breathe’ en ‘To the grave’ zijn slepend, maar hebben alle drie weer wat eigens. Zo heeft ‘Over and over’ af en toe een wat Oosters tintje, maken de tussenstukjes met keyboard en triangel ‘Breathe’ (heel passend) wat luchtiger en bevat ‘To the grave’ heavy stukken en grunts. De muziek van ‘One final wish’ wisselt af tussen heavy en rustiger, terwijl de zang eigenlijk continu rustig blijft. Dit zorgt voor een interessante wisselwerking. ‘Land of disarray’ is wellicht het meest bombastisch. ‘Astray’ is een lekkere afsluiter met meer een hardrockgeluid.

When Kingdoms Fall doet denken aan gothicmetal zoals deze “vroeger” werd gemaakt. De synths zijn grotendeels bepalend voor de melodieën en het geluid, maar er is ook zeker ruimte voor bijvoorbeeld de gitaren. Arents heeft een prettig stemgeluid om naar te luisteren; helder en krachtig. Ook weer eens wat anders dan het klassiekere stemgeluid (wat overigens heel mooi is) wat je normaal vaak hoort binnen dit genre. Op When Kingdoms Fall ontbreekt het af en toe wel aan het volle geluid wat met een professioneel label vaak wel gecreëerd wordt. Het zou bijvoorbeeld ook heel mooi zijn als een deel van de synths vervangen zou worden door strijkers. Maar los van de productie heb je in de basis een goede plaat nodig en dat is deze zeker geworden.