Soccer Mommy – Sometimes, Forever
De 25-jarige Sophie Allison alias Soccer Mommy bracht onlangs haar derde album Sometimes, Forever uit. Nog steeds put ze uit persoonlijke ervaringen maar ze laat zich ook in een breder perspectief inspireren.
Uit haar comfortzone
Na de twee eerder uitgebrachte en goed ontvangen albums Clean en Color Theory vond de in Nashville, Tennessee, woonachtige Sophie het tijd om muzikaal iets meer uit haar comfortzone te treden en te experimenteren. Bijgestaan door producer Daniel Lopatin weet de Amerikaanse nog steeds die fijne combinatie van rafelige dromerige popliedjes en indierock te produceren, maar ze maakt wel die volgende stap in haar muzikale ontwikkeling. Dat Sophie goede liedjes maakt bewijst ze met de opener ‘Bones’; een catchy melodie waar haar stem omgeven door aanwezige gitaarriffs prima tot uiting komt. Vervolgens is daar het melancholieke ‘With U’ waar de hand van producer Lopatin hoorbaar is en de synths als een warme deken voelen. De overgang naar het duistere en dreigende ‘Unholy Affliction’ is vervolgens bruusk waarbij Alison volhard om in die wat sombere toon te blijven zingen.
Inktzwart en dan weer kraakhelder
Resultaat van die soms aangenaam verrassende wendingen tijdens het eerste deel van het album is dat je niet in de gelegenheid wordt gebracht om je aandacht te laten verslappen. Dat doet de Amerikaanse goed. Het wat lichtvoetige liefdesliedje ‘Shotgun’ luistert lekker weg, ‘Don’t Ask Me’ is stevige gitaarpop terwijl ‘Darkness Forever’ weer inktzwart is en verwijst naar de huiveringwekkende zelfmoord van schrijfster Sylvia Plath. Zij beroofde zichzelf van het leven door haar hoofd in de oven te steken…. En zo wordt duidelijk dat we hier niet met een muzikale aardverschuiving te maken hebben maar dat Allison bepaalde nuances en accenten doorvoert waarbij het geheel van een constant hoog niveau is.
De liefde voor een Pick-Up truck
Mooi en ingetogen is het semi-akoestische ‘Newdemo’ terwijl ‘Following Eyes’ weer die onderhuidse spanning oproept en bij ‘Feel It All The Time’ bezingt ze de liefde voor haar Pick-Up truck; een thema dat we ook vaak in de Countrymuziek tegenkomen waarbij de “twangy” gitaar op de achtergrond het plaatje compleet maakt. Voordat Sometimes, Forever wordt afgesloten met de het intieme ‘Still’ is er ook nog met ‘Fire in The Driveway’ de meest dromerige track. Dit derde album Sometimes, Forever is het bewijs dat Sophie Allison zich wederom door heeft ontwikkeld en dit derde album nodigt na elke luisterbeurt uit om dit te herhalen. Veel luisterplezier!
