De indie rockband uit Austin USA is wat rustiger geworden. De band rond Jonathan Meiburg weet al jaren mooie albums te produceren. Intieme melodieuze songs die je meenemen in de teksten. Het doet hier en daar denken aan de rustige songs van Marillion, maar kent een eigen stijl.

Daar begint het nieuwe album dan ook mee. ‘Highwater’ en ‘No Reason’ zijn prachtige songs om bij te ontspannen. Een verademing in een drukke dag of lekker in de file je verwijderen van de autostress. Al begint het album met de woorden “Here comes the heartattack…”

Het is alweer zes jaar geleden wanneer hun recente album ‘Jet Plane and Oxbow’ met een politieke kijk op de wereld verscheen. Daarna volgde er een tribute to David Bowie en diverse live albums. Deze verschenen in eigen beheer, nadat men het Subpop label had verlaten. Met dit nieuw album horen we Meiburg en de band in rustigere vaarwater. Goed gebalanceerde popsongs die experimentele aspecten bevatten in ‘Xenarthran’ en ‘Detrivore’.

Daar waar Mark Hollis van Talk Talk het platform verliet, weet Meiburg een mix van de oude Roxy Music en Talk Talk te maken met de songs ‘Everyone You Touch’, het uptempo ‘Empty Orchestra’ en de prachtige afsluiter ‘There Goes The Sun’. Het is een album dat je moet durven te beluisteren en je er aan toe te geven. Alleen dan heb je een juweeltje van een album.