De Amerikaanse Blueszanger en gitarist Shawn Pittman bracht onlangs zijn nieuwe album My Journey uit. De 50-jarige Amerikaan heeft heel wat (muzikale) levenslessen achter de rug en samen met zijn band levert hij weer een fraaie Blues(rock)plaat af.
Een leven vol levenslessen
In de inner lines lezen we terug dat de in Talihina, Oklahoma, geboren Amerikaan een lange weg heeft afgelegd met vele ups-and-downs. Zelf omschrijft hij dat als volgt: “Since releasing my first album in 1998, I have been on a road with many twists and turns and some interesting stops along the way”. Van spelen in zalen zonder noemenswaardig publiek tot de show van BB King mogen openen, en alles wat daar zo’n beetje tussen in zit. Voor dit album kiest hij weer nadrukkelijk de samenwerking met zijn band waar Erkan en Levent Ozdemir zijn ritmesectie vormen, aangevuld met andere sessiemuzikanten en een bijdrage van The Texas Horns op de schuifelaar ‘Blame It On Me’. Dit nummer gaat over een verbroken relatie van Pittman gaat en de niet altijd fraaie nasleep daarvan. Overigens horen we hier ook alleskunner en multi-instrumentalis Roel Spanjer op orgel.
Twee covers
De productie is verzorgd maar niet gepolijst en dat komt de authenticiteit van My Journey ten goede. De wat vuig klinkende Bluesshuffle ‘Damage Is Done’ is dan misschien ook wel illustratief voor de sound op dit album dat in de Hansahaus Studio in Bonn werd opgenomen. Pittman heeft zijn eigen visie en durft keuzes te maken en zo krijgen we met het instrumentale ‘Tabletop’ een fraaie blend van Blues en R&B. Speciale vermelding overigens voor Simon Ostlender op orgel, één van de sessiemuzikanten die we vaker horen op My Journey. Met het stuwende ‘Low No More’, met een even eenvoudige als doeltreffende repeterende gitaarriff als basis, noemen we één van de hoogtepunten. Verderop is er nog het swingende ‘Countin’ Them Days’, opener ‘Until The Time Is Right’ is een heuse Bluesrocker en bij het opgewekte ‘Heartbreak In East Dallas’ is het lastig stilzitten. Pittman schreef negen tracks zelf en die worden aangevuld door twee covers; een swingende versie van Little Milton’s ‘That’s What Love Will Make You Do’ met fraai snarenwerk en een stuwende versie van ‘Somebody Gonna Loose Somebody Gonna Win’ dat we oorspronkelijk van Lewis Dickson kennen. Ook hier is de gitarist in Pitmann in topvorm. Met Blues kun je vele kanten op en dat laat Pittman ook horen op My Journey; je kunt binnen dit genre volop variëren en dat is wat de Shawn Pittman dan ook doet. Nogmaals, speciale vermelding voor zijn band en de sessiemuzikanten want hun bijdrage is essentieel. Veel luisterplezier!
