Bij het vijfde album van de Zweedse formatie Royal Republic gaan er meer dan een handvol gangbare clichés die binnen de muziekwereld gelden overboord. Love Cop is de titel van dit nieuwe album en de formatie verrast met deze powerplaat waarschijnlijk vriend en vijand.
Muzikale Doos van Pandora
Alles, maar dan ook alles ademt de sfeer van de jaren ’80 en de formatie trekt werkelijk alles uit de kast in deze op het eerste oog vreemde combinatie van Disco en Hardrock voorzien van catchy beats en funky gitaarriffs. Er wordt als het ware een doos van Pandora geopend. Aan de andere kant is dat helemaal niet zo vreemd want in die roemruchte periode van de jaren ’80 kwamen bands als Kiss, Def Leppard en ook Van Halen zo nu en dan met muzikale uitstapjes die de wenkbrauwen van de diehard fans deden fronsen. Of denk aan de bombastische sound van een band als Europe. Al luisterend naar Love Cop krijg je het idee dat al die ingrediënten in een soort van blender zijn gegoten en vermengd met de DISCO en Funk uit die periode. Voeg er nog wat glitterpoeder aan toe en je krijgt met Love Cop als eindresultaat een plaat die in eerste instantie misschien niet echt serieus genomen wordt maar na enkele luisterbeurten steeds meer glans krijgt, mede door het effect van de Discoballen die er niet fysiek maar in gedachten wel zijn.
Een heerlijke cocktail
Een intro à la Mezzoforte gaat naadloos over in de schurende gitaarriffs van leadgitarist Hannes Irengård maar tevens is er die Disco beat waarna het bij ‘My House’ los gaat. Voeg daarbij het stuwende drumwerk van Per Andreasson en de vocalen van de flamboyante Frontman Adam Grahn en je hebt een heerlijke cocktail. Vervolgens is daar de titelsong en daar speelt de band ook weer met de bestaande wetten en zo worden nummers als ‘Wow! Wow! Wow!’, het supersnelle ‘Boots’ en de rocker ‘Electra’ onmiskenbaar knap uitgebouwd. Natuurlijk mag een powerballad niet ontbreken en met ‘Lazerlove’ voldoet Royal Republic ook aan deze “verplichting”.
Herinneringen aan de jaren ’80
De vergelijkingen naar andere acts lopen als een rode draad door dit album, evenals een knipoog naar The Village People als we het over de outfit zoals afgebeeld op de cover hebben. Zo roept het stuwende ‘Freakshow’ sporadisch herinneringen op aan Bonjovi en kun je het begin van ‘Love Somebody’ ook in een funky nummer verwerken. Na enkele seconden verandert dit nummer echter in een haast hyperventilerende rocker. Bij ‘Ain’t Got Time’ zijn de gitaren nog steeds aanwezig maar dit dansbare nummer is toch bij uitstek geschikt om een feestje te bouwen. De afsluiter ‘Sha-La-La-Lady’ is uiteindelijk die zachte landing en met dit regelrechte funky dansbaar nummer wordt Love Cop afgesloten.
Let’s Dance
Zelf zeggen ze over dit nieuwe album: “This one is here to inform all the love-abiding citizens that you’re basically free to do whatever the fuck you want. If that’s not enough to make you wanna take off your clothes and dance, you are hereby charged with two counts of being a drag. LoveCop says you have the right to remain loud! You have the right to remain wicked. So put your hands behind your head… and dance!”. Hiermee is alles gezegd. Kortom, luister en bepaal zelf of deze nieuwe sound van de de Zweedse formatie een houdbaarheidsdatum heeft. Veel luisterplezier!
