De Britse gitarist Ron Wood kennen we vooral als rechterhand van Keith Richards binnen the Rolling Stones. Inmiddels speelt Wood al jaren in the Stones, maar dit deed hij niet vanaf het begin. Voordat hij door Mick Jagger benaderd werd, was hij de gitarist van Rod Stewart in The Faces. De Faces stond op doorbreken en Jagger kaapte hun gitarist, aldus Stewart.

De Rolling Stones zaten in een blues periode met gitarist Mick Taylor en Ron Wood werd zijn opvolger. Dat ze beide begaafd zijn met het bespelen van de gitaar wisten we al. Bob Dylan leende Taylor weer voor zijn albums en we zien de heren elkaar regelmatig tegenkomen in the scene.
Hun hart ligt bij The Blues en alles wat hierin gelinkt is. Van Hank Williams tot Jimmy Reed die in augustus 1976 op 50 jarige leeftijd overleed. Dit is nu 45 jaar geleden en dat brengt een ode met zich mee.

Dit kent dan ook een hoogwaardige blues kwaliteit wat zo op plaat is gezet. Van de good old Rolling Stones debuut album waar ‘Honest I Do’ op staat, weten de heren ruim een uur optimale blues te brengen. Van lekker uptempo songs als ‘Ain’t That Loving You Baby’, de midblues shuffle met ‘High & Lonesome’ of de heerlijke drive van ‘Roll & Rumble’ incl, drumsolo . Paul Weller sluit aan voor ‘Shame Shame Shame’, Mick Hucknal voor ‘Got No Where To Go’ en Bobby Womack voor ‘Bright Lights, Big City’ om de heerlijke bluesavond in stijl af te sluiten met ‘Ghost of a Man’.