Het negende soloalbum van Robert Forster heeft de titel Strawberries meegekregen. De singer/songwriter die we natuurlijk nog kennen van zijn tijd met de Australische band The Go-Betweens is na amper twee jaar na The Candle And The Flame terug met nieuw werk.
The G0-Betweens erfenis
Eén van de leukste constateringen is dat de video die bij de titeltrack hoort in dezelfde keuken is opgenomen als ‘Tender Years’ dat afkomstig was van het vorige album uit 2023. Het kruidenrek, de gele handdoek, het is er allemaal nog behalve de vliegenvanger in de deur. En daar waar zijn partner Karin Bäumler in ‘Tender Years’ de choreografie voor haar rekening nam is ze nu naast Forster één van de twee hoofdpersonages in clip en zingt ze ook mee. Forster zich na het The Go-Betweens tijdperk ontwikkelt als een singer songwriter maar zo nu en dan waart de creatieve geest van die band nog wel eens rond zoals op de aangename opener ‘Tell it Back to me’. Forster is niet ‘s werelds beste zanger maar op een of andere manier komt hij daar mee weg en dat heeft grotendeels met zijn songwriting kwaliteiten te maken. Op deze track is de combinatie van fraai gitaarwerk en een karakteristieke mondharmonica bepalend. Vervolgens is er het rootsy ‘Good To Cry’, waarbij hij zelf bedachte personages op een feestje op Russel Square plaatst. Want dat is misschien wel de rode draad op Strawberries; de fictieve personages die de Australiër in verhaallijnen verwerkt en die we in de acht liedjes terughoren.
Fictieve personages
Het centrale nummer op dit negende album is ‘Breakfast On The Train’. In bijna negen minuten neemt Forster ons mee bij een hernieuwde kennismaking tussen twee bekenden die eindigt in een liefdevolle nacht en een ontbijt in de trein….. (“There was a family in the room next door /They were woken by the banging and the roar /They phoned reception to complain / Reception said over the volume of love we have no claim”). Op de ontspannen en wat jazzy klinkende titelsong horen we zijn vrouw, er is een saxofoon op het licht rockende ‘All Of The Time’ en ‘Such A Shame’ is een mooie melancholische pianoballad. Forster nam dit album live in een kleine vier weken op in de studio in Stockholm en werd daarbij geholpen door producer en gitarist Peter Morén en lokale sessiemuzikanten. Dit nieuwe album wordt afgesloten met ‘Diamonds’, een nummer waarmee Forster echt wel buiten zijn comfortzone gaat maar met de hulp van Lina Langendorf op tenorsax is dit wel het meest dynamische nummer. Toen Grand McLennan in 2006 op 48-jarige leeftijd onverwacht overleed kwam er plots een einde aan het The Go-Betweens tijdperk. Toch heeft Robert Forster sindsdien zijn weg gevonden en brengt met regelmaat interessante albums uit waarvan Strawberries dus de meeste recente is. Verwacht geen hits maar mooie verhalende songs waarmee de 67-jarige ons nog steeds verrast. Veel luisterplezier!
