Regelmatig zijn er van die releases die je aan het denken zetten en waarbij je jezelf afvraagt hoe het ook alweer zat. Het album Magnet Factory van Pylon Reenactment Society is daar een mooi voorbeeld van.
Smeltkroes van muziek
Begin jaren ’80 trekt een jonge band uit Athens, Georgia de aandacht. Onder aanvoering van zangeres Vanessa Briscoe Hay brengt de jonge band Pylon een blend van Punkrock , Funk, Indie, Rock en New Wave die aanslaat. De band is afkomstig uit Athens, Georgia en met bands als The Whigs, REM en de B52’s die ook uit die zuidelijke stad afkomstig zijn kunnen we niet anders concluderen dan dat muzikale voedingsbodem meer dan vruchtbaar is. Na het aanvankelijke succes en enkele albums wordt de band ontbonden om enkele jaren later toch een doorstart te maken. Met het overlijden van gitarist Randall Bewley in 2009 is Pylon definitief niet meer. Via het project Supercluster hervindt Vanessa het plezier in de muziek en gaandeweg ontwikkelt zich een nieuwe band, genaamd Pylon Reenactment Society en naast Vanessa (zang) bestaat de band uit Jason NeSmith, bassist Kay Stanton en drummer Gregory Sanders. Na diverse opstartproblemen is Magnet Factory het debuutalbum van deze Pylon Reenactment Society.
Tijdmachine
Als we heel eerlijk zijn en het album aan een aantal luisterbeurten onderworpen hebben, kunnen we niet anders concluderen dan dat de geest van Pylon nog steeds in Athens rondwaart en eigenlijk ook de ziel van Pylon Reenactment Society vormt. Natuurlijk klinkt het allemaal anno 2024 maar evengoed zijn er constant knipogen en paralellen naar die roemruchte jaren ’80. Hoogtepunt is natuurlijk de single ‘Fix It’, waar Kate Pierson van de B-52 een vocale bijdrage levert om dit gevoel van nostalgie nog maar eens te accentueren. Het neemt ons in een soort tijdmachine enkele decennia terug in de tijd. Daarvoor is het debuutalbum van PRS geopend met het dromerige ‘Spiral’, ‘Educate Me’ met een “dub-groove” als baslijn en wat spoken lyrics van bassiste Kay Stanton en het punkachtige en wat schreeuwerige ‘Flowers Everywhere’. Kortom, er is veel veranderd maar evengoed zijn er nog steeds wel veel overeenkomsten met de muziek van Pylon.
Nostalgisch maar toch eigentijds
Naast het al genoemde ‘Fix It’ een speciale vermelding voor het strakke ‘Messenger’ met zo nu en dan wat venijnig gitaarspel van NeSmith, ‘Compression’ en de wat meer laid-back klinkende afsluiter ‘I’ll Let You Know’. Overigens zegt het ook wel wat dat ‘3×3 en het punkachtige ‘Heaven (In Your Eyes)’ nog uit de tijd van Pylon stammen maar nu pas op een plaat zijn opgenomen en de tand des tijds hebben doorstaan. Magnet Factory is eigenzinnig, nostalgisch en tegelijkertijd eigentijds maar het laat vooral horen dat je met een mix van relatieve eenvoud, nuchterheid en goede muzikanten een prima album kunt afleveren. Daarnaast is ook het artwork prima in orde en zijn de teksten bijgevoegd. Veel luisterplezier!
