Sinds het debuutalbum Overcome by Happiness uit 1998 hebben de Pernice Brothers een hele respectabele discografie opgebouwd. Met Who Will You Believe is de band rondom frontman Joe Pernice na een pauze van een kleine 5 jaar terug met hun achtste album.
Persoonlijke verhalen en universele thema’s
De 56-jarige Joe Pernice heeft misschien al wel meerdere muzikale levens achter zich. Naast zijn werk met de Pernice Brothers, waar o.a. zijn broer Bob ook in speelt, kennen we de Amerikaan ook van zijn werk met bands als The Scud Mountain Boys, Chappaquiddick Skyline en The New Mendicants. Daarnaast heeft hij ook gedichten en zelfs een novelle uitgebracht en bracht hij ook solo muziek uit. Over het algemeen zijn de kritieken over het werk van Pernice altijd positief; hij weet op een authentieke en vakkundige manier invulling te geven aan persoonlijke verhalen en universele thema’s en doet dat meestal in de overlevering van de Amerikaanse rootsmuziek.
Amerikaanse en Britse invloeden
Pernice opent met de titelsong die meteen wel richtinggevend is. Een soepele melodielijn met wat Roots-invloeden krijgt mede kleur door zijn bandleden en gastmuzikanten. Soms zijn de teksten wat zwaarmoedig, soms grappig (o.a. ‘Look Alive”) maar altijd wel pakkend. Het mooie is dat op dit nieuwe album ook wat invloeden uit de Britse popmuziek te beluisteren zijn. ‘Not This Pig’ is een mooi voorbeeld waar Britse en Amerikaanse invloeden met elkaar verweven worden. ‘Hey, Guitar’ schuurt tegen een fijne 70’s rocker aan en ook bij ‘A Man Of Means’ met zijn prominent aanwezige elektrische gitaren zijn invloeden van vervlogen tijden haast voelbaar. Overigens absoluut credits aan de band en de gastmuzikanten op Who Will You Believe zoals gitarist Peyton Pinkerton, multi-instrumentalist Liam Jaeger, drummer Patrick Berkery en natuurlijk zijn broer Bob op gitaar. Maar de lijst is langer overigens!
Emotionele afsluiter
Alles wat we op Who You Believe terug horen is in balans. Zo ook de wat rustigere, kleinere nummers als ‘What We Had’ waar we een ingetogen Pernice horen en ‘December In Her Eyes’. Het zijn voorbeelden van songwriting optima forma en muzikaal fraai omlijst met subtiele strijkers, toetsenwerk en blazers. Zo is het tweede deel van het album toch wat rustiger van karakter en nummers als ‘How Will We Sleep’ en het melancholieke en Folkachtige ‘Ordinary Goldmine’ tillen dit album langzaam maar zeker naar een hoger niveau. Het is als het ware een aanloop naar de emotionele afsluiter ‘The Purple Rain’, ingegeven door de tragische gebeurtenissen eind 2019; twee vrienden en een familielid overleden en dit zorgde voor een lastige maar uiteindelijk ook zeer creatieve periode. “I remember you to her sea-bound train / Remember you to her fruited plains / Purple mountains in purple rain / Won’t always separate the shining seas” zingt Pernice, zichzelf begeleidend op de akoestische gitaar, aangevuld door stemmige strijkers en een koor.
Eén duet
Wellicht toevallig maar één van de hoogtepunten van het album is ‘I Don’t Need That Anymore’, een duet met Neko Case. Op dit Country folk nummer kleuren de stemmen mooi bij elkaar en het gaat natuurlijk over het gevoel dat juist die ene persoon op het juiste moment er voor je is. The Pernice Brothers leveren zoals verwacht wederom een sterk album af en verdient absoluut de nodige aandacht. Muzikaal maar ook zeker tekstueel levert Pernice met zijn muzikale kompanen een fraai tijdloos muziekdocument dat volledig in balans is en na elke luisterbeurt meer glans krijgt. Veel luisterplezier!
