In het leven van zanger Nick Cave heeft God altijd een centrale plek gehad. Inmiddels is het leven van Nick Cave met pieken en dalen verlopen, Het dieptepunt is natuurlijk zijn verloren zonen Arthur en Jethro. De laatste albums als Skeleton Tree en Ghosteen stond dan ook in het teken van dit verlies en de relatie tot God en geloof.

Met Wild God is het ook niet anders, maar in de songs is het toegankelijker en zijn het mooie liedjes geworden. Liedjes met een overdenking en ondertoon. Het titelstuk mond uit met een koor en bombastisch eind. De eenzaamheid en verslagenheid met de hoop brengt dit moois te weeg. Er is ook niemand anders die dit zo dramatisch kan brengen als Cave, omdat het echt is.

De songs als het mooie Conversation, Cinnamon Horses zou een brug slaan tussen de albums van het verdriet  naar het nieuwe werk van hoop. O Wow O Wow kent de weg naar verlichting. Het is aanstekelijk mooi door de zangpartijen van de koortjes.

Met Wild God weet Cave een einde aan de donkere tunnel te brengen. Een weg naar hoop en liefde..

26 en 27 september staat Nick Cave in de Ziggo Dome te Amsterdam