Begin dit jaar verscheen het album Ralph Molina, Billy Talbot, Neil Young en Nils Lofgren ( ook Bruce Springsteen’s E Street band), All Roads Lead Home.
Een toepasselijke titel voor een nieuw album en het daarop volgende album Chrome Dreams.
De Canadese zanger Neil Young wordt in november 78 jaar en weet met Chrome Dreams zijn 44ste album te presenteren. Het is een album met een verhaal. Chrome Dreams II is al enige jaren uit en dat brengt de roep om het eerste deel des te meer.
Het verhaal van Chrome Dreams begint in 1975 wanneer Neil Young zijn songs schreef. De eerste opname was het ‘Star of Bethlehem’ en was bedoeld als afsluiting van het country achtig album Homegrown. Het staat in contrast met de tour met zijn band Crazy Horse die 1976 liep.
Oude songs in een historisch jasje
Met ‘Like A Hurricane’, ‘Homegrown’ waren met de Crazy Horse opgenomen en verscheen later op Stars & Bars. Met de Unplugged sessies haalt Young het nummer ‘Pocahontas’ weer van de plank. Het zijn songs die Young in het voorjaar van 1977 verzamelde en het toch niet voor het grote publiek ten toon stelde. Hij ging met de Crazy Horse direct door met de opname van Zuma, dat later dat jaar verscheen.
In de afgelopen jaren zijn de songs van dit album elders verschenen of als bonus songs aan een album toegevoegd. Het album Chrome Dreams was alleen in de bootleg versie te vinden. Nu is het volwaardig als album op de markt.
Lekker vet gitaarwerk op ‘Homegrown’ , heerlijk akoestisch singer-songwriters werk op ‘Captain Kennedy’, classic piano werk, a la Young op ‘Stringman’ (ipv gitaarwerk) en dan alle kleine geluiden die tussen de songs door klinken. Nee, geen digitale opname maar classic met banden van wellicht een studermachine.
Met een hoes dat getekend is door huidige Rolling Stones gitarist Ron Wood maakt het verhaal af.
