In de jaren 80 was de Deense zanger Mike Tramp met zijn Amerikaanse band White Lion een  veelbelovende rock act. De band kon prima in de slipstream mee met Bon Jovi, Motley Crue, Ratt en andere Amerikaanse melodieuze rock acts. Met  ‘Cry For Freedom’ wist men een hit te scoren en de band kreeg een vlucht met hun versie van Golden Earring’s ‘Radar Love’.

Wanneer Tramp zijn succes zoekt en op eigen benen wil staan, kan hij niet loskomen van de band White Lion. Hoe enorm hij zijn best deed  met prima rock albums, kwam de leeuw altijd terug. Nu heeft hij zijn eigen verzameling van White Lion songs opnieuw opgenomen. Toch horen we direct dat het niet de band van toen was.  Met ‘Little Fighter’ missen we de pit in het nummer en voor ‘Cry For Freedom’ geldt hetzelfde.

In hoeverre zijn stem niet meer dezelfde is als dat van toen? Logisch en dat is ook geen punt. Al begint het bij de strak getrokken productie en mix van het album. Met ‘Wait’ en het slotstuk ‘When The Children Cry’ is de hang naar de oude albums  Pride en Big Game groot.
Op de oude albums is de zang weer even een tikje hoger. Daarnaast kunnen we wel concluderen dat Vito Bratta een ondergewaardeerd gitarist is. Bassist James LoMenza staat nu met Megadeth op het podium.

Verder is dit een mooie aanleiding om de band maar eens nieuw leven in te blazen.