Wanneer gitarist Michael Tompson door Andy Fraser van The Free werd gevraag om gitaar te spelen op zijn album, wist dat Tompson de live show s van Fame vaarwel te zeggen. Het was de start voor een immens muzikale reis. De man speelt op vele albums een gitaarlick en start met het succesalbum van Cher in 1987.

Daarna volgt er een reeks van artiesten van Neil Diamond, Barbra Streisand, Jennifer Rush, Celine Dion, The Simpsons, Kenny G, Joe Cocker, Phill Collins, Bette Midler, Bryan Adams, Michael Buble en ga zo maar door.
Maar wanneer de man zijn eigen songs wil schrijven gaat het om de melodic rock! De sound van Yes en waar pop en rock samenkomen. Met het debuutalbum How Long weet hij zich in de schijnwerpers te zetten en volgt er van dit album later een re-release.

Zo sluit Tompson prima aan bij de sound van Michael Bolton’s rocksongs. Dat is de basis voor het album van The Love Goes On.
Tien jaar geleden verscheen het debuutalbum van de man bij Frontiers. Naast Future and Past en inmiddels heeft hij 4 solo albums gemaakt. De knuffelrock weet Tomposon met zanger Moon Calhoun (Scott Gorham van Thin Lizzy), drummer Annas Alaif en bassist Tom Croucier ( Life By Night) te maken.

Wanneer we de oude Life By Night plaat ernaast leggen past het naadloos in elkaar. Het is een ontspannen rock album met een 80s sound dat langzaam weer populair wordt. Met het titelstuk als visitekaartje van het album weten we wat er voorgeschoteld wordt. ‘In Your Arms’,  ‘All Of It’ en ‘ Higher’ zijn heerlijke liedjes. Een potentieel hitje zou  ‘Just What It Takes’ kunnen worden en de love song ‘My Forever June’ maken het geheel compleet.

Geen scheurende gitaren maar vooral subtiel omgaan met de klanken van de rock.