Merel van de Keer is een singer-songwriter uit Brabant. De gitariste kent een eigen studio en weet met haar (Delta) blues een lekker internationale sound te produceren. Haar sound doet je wanen in de zuidelijke staten van Amerika waar het warm is en mens op de veranda van hun huis de wereld voorbij zien gaan.

De tokkelend elecrtische gitaarklanken kennen een Amerikaanse stijl  en met haar verhaal vertellende zangstijl weet je met het openingsnummer ‘Ghost In The Sorm’ te pakken. Met ‘Buffalo’ en ‘Bending Rules’ zijn de songs prima, al begin je de diepgang van een album te missen. De songs kennen dezelfde basis van het gitaar spelen en wil je dat ze even lekker los gaat. Ergens is er een behoudenheid te vinden, dat pas in het vijfde nummer wordt doorbroken. Het instrumentaal nummer ‘Phoenix’ begint lekker en krijgt een lekker swingende riff mee. Met het slot nummer ‘Will You Still Love Me vervalt ze in de sound die we van het eerste deel kennen. Erg muzikaal spannend  wil het op dit album maar niet worden.