De multi instrumentalist Melle Boddaert is iemand om in de gaten te houden. Zijn  kunsten heeft hij al op jonge leeftijd geleerd. Met naspelen van Beatles songs tot het eigen songs schrijven gaat hem goed af. De man uit Leiden wist De Nobel Award te winnen en dat bracht de eerste ep met zich mee. Nu is de man samen V2 records op zoek naar het ( inter) nationaal succes.

De cover van het album Memories That I Am is al mooi en geldt ook voor de songs op het album. Met ‘Old Summers’ weet Melle te openen. De warme popsongs doen denken aan George Ezra met een Nederlands tintje. De songs ‘A Fool’, ‘Where We Came From’ en  ‘17’ gaan even terug in de tijd. Want de man is nog niet zo oud. Mooie pakkende popsongs dat met het akoestische singer-songwriters song ‘Life Is Too Easy On Me’ als persoonlijk juweeltje de kracht van Melle weer geeft. Net als het latere akoestische ‘17’  en titelstuk zijn persoonlijk, kwetsbaar en intiem. Het brengt de man tot liedjesschrijver die mooie singer-songwriters songs weet te maken. Luisterliedjes waar je naar toe wordt getrokken.

Het is niet alleen luisterliedjes met een akoestisch gitaartje. Melle weet met ‘Can’t Come Home’
en ‘On The Run’ popsongs te maken, die aan the Levellers doen denken. Met de cello songs ‘Hibernation’ en ‘Deja Vu’ weet men wederom een andere sound te produceren. Het maakt het album lekker divers.

Melle weet een mooie internationaal geluid te producerenen. Zeker de moeite waard voor de komende festivals om hem te boeken!!