Matthew Bourne – Irrealis

Wanneer Matthew Bourne wordt uitgenodigd voor het duo Nightporters komt er in 2018 het gezamenlijk album. Hierbij stond de piano en keyboards centraal. Nu weet Bourne zijn album gelijktijdig te presenteren met Nightports die op hun manier het experiment met Polar Bear Tom Herbert aangaan.

De songs van Bourne zijn even experimenteel te noemen. De avantgardistische wijze van piano spel doet de piano op Asaf klinken als een waterval van harp en toetsen. De songs lopen redelijk in elkaar over, alsof het album van 7 songs een geheel is. Een geheel met tussenfasen van klankkleur dat soms chaotisch klinkt in ‘Dusan’ en gelijk met ‘Jane’ weer tot een geheel brengt.

Het is zeker een album voor de uitdagende jazz noise liefhebber die op zoek is naar audio uitdaging.
Met Nightports klonk het meer als een geheel, dan op dit album. Maar misschien zijn daarvoor draaiuren nodig.